Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Nie można więc palić na terenie placówek leczniczych i tam, gdzie udzielane są świadczenia zdrowotne, a także na terenie uczelni, placówek oświatowych oraz pomocy społecznej. Od dymu tytoniowego muszą być wolne place zabaw dla dzieci, pomieszczenia obiektów kultury i wypoczynku oraz sportu. Podobnie pomieszczenia zakładów pracy, z wyjątkiem obiektów oraz urzędów podlegających ministrowi obrony narodowej i ministrowi spraw wewnętrznych oraz ministrowi sprawiedliwości.
To oni określą (w drodze rozporządzeń) szczegółowe warunki używania wyrobów tytoniowych, w tym nowatorskich wyrobów tytoniowych, lub papierosów elektronicznych.
Kolejną grupą obiektów objętych zakazem palenia są lokale gastronomiczno-rozrywkowe oraz wszelkie pojazdy transportu publicznego, przystanki komunikacji publicznej i obiekty służące obsłudze podróżnych. Nie można zatem zapalić żadnego papierosa, również elektronicznego, w autobusie miejskim, tramwaju, trolejbusie ani na przystanku. Podobnie jak w pociągu, na dworcu i na peronie. Tak samo w Polskim Busie, autobusach PKS-u i innych autokarach rejsowych. Po nowelizacji przepisów zakazem objęte są także całodobowe oddziały psychiatryczne (z wyłączeniem oddziałów dysponujących warunkami wzmocnionego i maksymalnego zabezpieczenia).
Właściciel (zarządzający) obiektu lub środka transportu, w którym obowiązuje zakaz palenia wyrobów tytoniowych i używania papierosów elektronicznych, jest obowiązany umieścić w widocznych miejscach odpowiednie oznaczenie słowne i graficzne informujące o tym zakazie.
Nie wszystkie miejsca zostały ujęte w przepisach (głównie te, w których gromadzi się dużo ludzi), ponieważ ustawa pozwala na regulowanie palenia w „innych pomieszczeniach dostępnych do użytku publicznego”. Mogą więc wykazywać się w tej mierze np. samorządy gminne, ustalając lokalną uchwałą inne wolne od dymu miejsca.
