Dwa lata temu, gdy PGP wygrywała ten przetarg, jej cena stanowiła 86 proc. ceny Poczty Polskiej. Teraz oferta wyznaczonego operatora to 61 proc. ceny zaproponowanej przez prywatnego konkurenta. Jedno jest więc pewne – zamawiający będzie musiał sprawdzić, czy suma ta nie jest rażąco niska. Dwa lata temu Poczta Polska składała odwołanie, w którym domagała się wszczęcia wobec PGP procedury wyjaśnień. Jej konkurent nie będzie musiał takiego odwołania składać. Przy tak dużej rozbieżności zamawiający nie ma wyjścia: prawo zobowiązuje go do zażądania wyjaśnień.

Poczta Polska będzie więc musiała dowieść, że zaproponowana przez nią cena jest realistyczna. W przeciwnym razie jej oferta może zostać odrzucona. Na razie zapewniła, że złożyła cenę jak najbardziej rynkową, a obniżka kosztów była możliwa dzięki restrukturyzacji. Druga strona przekonuje natomiast, że nie da się realizować usług pocztowych za tak małe pieniądze. Nieważne, co uzna zamawiający – spór ostatecznie i tak trafi do Krajowej Izby Odwoławczej, a później pewnie do sądu powszechnego.

Szykuje się więc prawna batalia na śmierć i życie. Bardzo jestem ciekaw, jakich argumentów użyją strony, a przede wszystkim – kto ostatecznie wygra przetarg. Już teraz jednak można stwierdzić, że ostatecznym wygranym jesteśmy my wszyscy. Mamy wreszcie prawdziwą konkurencję usług pocztowych, a ta zawsze jest korzystna dla rynku. Któż mógł przypuszczać przed kilku jeszcze laty, że Poczta Polska będzie musiała się tłumaczyć ze zbyt niskiej ceny! I paradoksalnie to właśnie jest dowód, że konkurencja działa – nawet jeśli sama cena zostanie ostatecznie uznana za sprzeczną z zasadami uczciwej konkurencji.