Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Właściciel i zarządca budynku nie mogą tego robić nawet wtedy, gdy lokator zalega z płatnościami czynszu. Mają jedynie prawo wystąpić przeciwko niemu do sądu z pozwem o uregulowanie zaległości oraz zasądzenie odsetek za zwłokę i zwrotu kosztów postępowania sądowego. Gdyby jednak zdecydowali się na samowolne odcięcie wody, to lokator ma prawo domagać się odszkodowania za szkody, jakie poniósł przez pozbawienie go dostawy. Musi jednak udowodnić, że szkody wystąpiły i określić ich wartość.
Wodę może natomiast odciąć przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, jeśli opłata za nią nie została wniesiona za dwa pełne okresy obrachunkowe następujące po dniu doręczenia upomnienia w sprawie jej uregulowania. Takie restrykcje mogą spotkać każdego, kto korzysta z usług wodociągowo-kanalizacyjnych polegających na zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i odprowadzaniu ścieków na podstawie pisemnej umowy z przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym. W budynkach wielolokalowych (np. blok spółdzielczy) taka umowa podpisywana jest z właścicielem lub zarządcą obiektu. Jednak na ich wniosek przedsiębiorstwo może ją zawrzeć także z osobą korzystającą z lokalu. Pod warunkiem, że instalacja wodociągowa w budynku jest wyposażona w wodomierze zainstalowane zgodnie z obowiązującymi warunkami technicznymi przy wszystkich punktach czerpalnych, a odczyt wskazań wodomierzy jest możliwy w terminie uzgodnionym przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne z właścicielem lub zarządcą budynku, który rozlicza różnicę wskazań między wodomierzem głównym a sumą wskazań wodomierzy zainstalowanych przy punktach czerpalnych wody. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, odcinając wodę, musi równocześnie zapewnić zastępczy punkt jej poboru i poinformować o możliwości korzystania z niego (woda musi nadawać się do spożycia przez ludzi). Na co najmniej 20 dni przed planowanym terminem takiego działania ma obowiązek o swoim zamiarze oraz o miejscu i sposobie udostępniania zastępczych punktów poboru zawiadomić powiatowego inspektora sanitarnego, wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. Taka informacja musi także trafić do odbiorcy usług, wobec którego chce zastosować restrykcje.
Podstawa prawna
Art. 8 ustawy z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz.U. z 2006 r. nr 123, poz. 858 ze. zm.).
