Monitoring wizyjny: Nowe unijne wytyczne nie zawsze zgodne z polskimi

Europejska Rada Ochrony Danych, inaczej niż nasz organ, zezwala np. na stosowanie atrap kamer. Przechowywanie nagrań bez specjalnego uzasadnienia możliwe jest jej zdaniem przez zaledwie kilka dni, a nie, jak dopuszcza nasze UODO, nawet przez trzy miesiące.

Monitorowanie wizyjne wiąże się w wielu przypadkach z przetwarzaniem danych osobowych tych, którzy znajdą się w zasięgu kamer. Z tego względu organy i instytucje zajmujące się ochroną danych osobowych przyglądają się ryzyku związanemu z tą formą przetwarzania danych oraz wyznaczają ramy dla takiego działania. Kilka dni temu zostały upublicznione Wytyczne 3/2019 dotyczące przetwarzania danych osobowych przy wykorzystaniu urządzeń wideo, przyjęte 10 lipca 2019 r. przez Europejską Radę Ochrony Danych (dalej: Wytyczne EROD).

Dotychczas zasady takiego przetwarzania odczytywaliśmy przede wszystkim z przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE, RODO (Dz.Urz. UE z 2016 r. L 119, s. 1) oraz – w zakresie monitoringu wizyjnego stosowanego wobec pracowników – z przepisów ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1040). Jednak w wielu sytuacjach powstają wątpliwości, jak interpretować przepisy. W Polsce dodatkowe wyjaśnienia przedstawił prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych we Wskazówkach dotyczących wykorzystywania monitoringu wizyjnego z czerwca 2018 r. Ponadto w poprzednim stanie prawnym zawarto je także w opinii Grupy Roboczej Art. 29 4/2004 w sprawie przetwarzania danych osobowych przy nadzorze z użyciem kamer wideo.

Co ciekawe, najnowsze Wytyczne EROD nie we wszystkich kwestiach są zbieżne z wytycznymi polskiego organu. Istotne różnice w podejściu dotyczą np. możliwości stosowania atrap (o ile EROD je dopuszcza, to nasz organ uważa ich używanie za niewłaściwe) czy też dozwolonego okresu przechowywania danych z monitoringu.

Wytyczne EROD będą teraz przedmiotem konsultacji publicznych. Do 9 września br. możliwe jest kierowanie do rady komentarzy dotyczących kwestii objętych tym dokumentem. Z uwagi na dużą doniosłość Wytycznych EROD dla administratorów można przypuszczać, że zaproszenie do konsultacji spotka się ze znacznym odzewem z ich strony.

Filmowanie z dużej odległości nie podlega RODO

EROD wyjaśniła, że przepisy RODO w zakresie monitoringu wizyjnego nie będą miały zastosowania do sytuacji, gdy nagranie lub podgląd nie umożliwiają identyfikacji osób. Jako jeden z przykładów podano filmowanie z dużej wysokości, jeśli osoba będąca w zasięgu takiej kamery nie może być zidentyfikowana. Jak się wydaje, przykład ten miał objąć m.in. filmowanie za pomocą kamer umieszczonych na dronach.

Warto zwrócić uwagę, że przykład ten nie rozwiązuje w pełni kwestii nagrywania obrazu z kamer dronów, poruszonego niedawno w tygodniku Firma i Prawo (patrz „Pisaliśmy o tym…”). Nadal ocena, czy trzeba zapewnić podstawę prawną przetwarzania danych osobowych z nagrań kamer umieszczonych na dronach, uzależniona będzie od stopnia zbliżenia twarzy lub sylwetki na nagraniu i możliwości zidentyfikowania na tej podstawie określonej osoby.

Atrapy dozwolone

EROD wskazała też ‒ jako przykład użycia kamer wideo niestanowiącego przetwarzania danych osobowych ‒ użycie ich atrap. Przykład ten wydaje się oczywisty, w przypadku atrap nie dochodzi ani do utrwalenia danych osobowych, ani do innej formy ich przetwarzania. Tymczasem we wskazówkach dotyczących wykorzystywania monitoringu wizyjnego z czerwca 2018 r. prezes UODO uznał użycie atrap za niedopuszczalne. „Stanowisko organu ds. ochrony danych osobowych jest w tej kwestii niezmienne ‒ stosowanie atrap powinno być zakazane” – napisano w dokumencie. Jak uzasadniono, atrapy kamer z jednej strony wprowadzają u potencjalnie monitorowanych poczucie ingerencji w sferę prywatności, a z drugiej mylne poczucie zwiększonego bezpieczeństwa. „Niepożądane skutki związane z wykorzystaniem monitoringu, także z atrapami kamer, czy to w otwartej przestrzeni, jak np. boiska szkolne, czy też w zamkniętej, jak np. szatnie czy korytarze, mogą przeważać nad ewentualnymi korzyściami wynikającymi z ich stosowania i tym samym podawać w wątpliwość skuteczność i adekwatność tego narzędzia w realizacji zamierzonego celu w danych okolicznościach” – wyjaśniono.

Wideorejestratory w samochodach: sugerowane ograniczenie

EROD zasugerowała też konieczność ograniczenia stosowania w samochodach wideorejestratorów, bardzo obecnie popularnych na polskich drogach. W wytycznych przeczytać można, że kamerka taka nie powinna nagrywać obrazu w trybie ciągłym ani osób postronnych znajdujących się na drodze. Jeśli taka interpretacja przepisów o ochronie danych osobowych miałaby się utrzymać, to kierowców czekać może wymiana stosowanych dotychczas urządzeń rejestrujących obraz z jazdy samochodem.

Rada wskazała też, że brak jest podstaw prawnych do ujawniania w internecie nagrań z wypadków lub zdarzeń na drodze zarejestrowanych takimi kamerkami, jeśli upublicznienie takie (z wykorzystaniem danych osobowych) ma głównie cel rozrywkowy.

Relacja w internecie z jazdy na rowerze: to nie cel prywatny

Przepisy RODO nie mają zastosowania do przetwarzania danych w ramach czynności o czysto osobistym lub domowym charakterze (art. 2 ust. 2 lit. c RODO). EROD wyjaśniła, że wyjątek ten dotyczy przetwarzania danych tylko w celach prywatnych, bez upubliczniania (nagranych) danych nieograniczonej liczbie osób, np. w internecie. Stąd samo nagranie na kamerce zamontowanej na kasku zjazdu z góry rowerzysty wyczynowca może nie stanowić czynności przetwarzania danych. Ale już w przypadku filmowania przejazdu hulajnogą elektryczną po zatłoczonym mieście i umieszczenia takiego nagrania w internecie nieświadomy konsekwencji operator takiej kamery może być uznany za administratora danych.

Wydaje się, że jest to jedna z kwestii do dopracowania w Wytycznych EROD. Samo kryterium umieszczenia nagrania w internecie (dostępnego dla nieograniczonej liczby osób) raczej nie powinno automatycznie przekreślać osobistego charakteru przetwarzania danych.

Kamery dla policjantów, ratownicy ich nie dostaną. Kiedy monitoring jest naruszeniem prawa?

Wolnoć, Tomku, (tylko) w swoim domku…

Istotnym problemem do interpretacji jest także możliwość swobodnego korzystania z kamer nagrywających obraz prywatnej posesji. EROD wskazała, że zastosowanie wyjątku osobistego lub domowego charakteru czynności przetwarzania danych możliwe jest tylko do takiego rozmieszczenia kamer na prywatnej nieruchomości, gdy nie są one skierowane, choćby tylko częściowo, na przestrzeń publiczną lub nieruchomość sąsiada (Rada odwoływała się w tym zakresie do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE). Rada formułuje jednak niedookreślone przesłanki, kiedy nie można stosować takiego wyjątku, takie jak „skala lub częstotliwość nagrań, które sugerują zawodowy charakter działań” lub „monitorowanie, które ma potencjalnie niekorzystny wpływ na osoby fizyczne”. Ziszczenie się którejkolwiek z nich może potencjalnie skutkować koniecznością zastosowania wymagań RODO.

Jako przykład zastosowania kamer dla celów prywatnych Rada wskazała urządzenia obejmujące swym zasięgiem wyłącznie prywatną, ogrodzoną posesję, na którą wchodzą tylko właściciel posesji i jego rodzina.

Trudniejszym do oceny przypadkiem, nad którym mogłaby się pochylić Rada, jest stosowanie kamer na klatkach schodowych zamieszkanych przez kilka rodzin, na nagraniach, w których pojawiają się osoby postronne (np. listonosz, agent nieruchomości prezentujący mieszkanie potencjalnym nabywcom). Do tego problemu się nie odniesiono.

Czas przechowywania nagrań: tylko kilka dni

Zasadą wynikającą z przepisów RODO jest, że dane osobowe nie powinny być przechowywane dłużej niż jest to niezbędne do osiągnięcia celu ich przetwarzania (art. 5 ust. 1 lit. e RODO). W przypadku stosowania monitoringu wizyjnego w celu zapobiegania lub wykrywania przestępstw lub aktów wandalizmu Rada sugeruje, by nagrania były przechowywane tylko przez kilka dni. Zazwyczaj bowiem, według Rady, przestępstwa lub akty wandalizmu ujawniane są w ciągu jednego-dwóch dni.

Porównując ten fragment wytycznych z przepisami prawa polskiego dotyczącymi monitoringu wizyjnego stosowanego przez pracodawców, warto wskazać, że ustawodawca polski przyjął znacząco dłuższy termin przechowywania nagrań: trzy miesiące (art. 222 par. kodeks pracy) z możliwością przedłużenia w przypadku wykorzystania nagrań do prowadzenia postępowań.

Legalność nagrywania: analiza i dokumentacja dla każdej kamery

Przetwarzanie danych osobowych pozyskanych z wykorzystaniem urządzeń wideo powinno spełniać wymagania wynikające z przepisów RODO, m.in. by przetwarzanie odbywało się w konkretnych, wyraźnych i prawnie uzasadnionych celach (art. 5 ust. 1 pkt b RODO). Rada podkreśliła konieczność szczegółowego uregulowania celów przetwarzania i ich pisemnego udokumentowania. Co więcej, zbadania i udokumentowania celu przetwarzania danych wymaga według Rady każda wykorzystywana kamera. Wyjątek stanowią kamery używane do tego samego celu, które mogą zostać ocenione łącznie. Przy czym przy ocenianiu celu nie będzie wystarczające ogólne wskazanie przez administratora „bezpieczeństwa”.

Warto podkreślić, że jeżeli utrzymają się tak brzmiące Wytyczne, przedsiębiorcom wykorzystującym kamery dla celów monitoringu przybędzie obowiązków związanych z analizowaniem celu przetwarzania (i dokumentowaniem wykonanych analiz) w odniesieniu do wszystkich stosowanych kamer. Co więcej, gdy podstawą prawną przetwarzania danych utrwalonych za pomocą kamer ma być prawnie uzasadniony interes administratora (art. 6 ust. 1 lit. f RODO) związany z ochroną przed przestępstwami czy aktami wandalizmu, Rada zaleca analizę dotychczasowych przypadków tego typu zdarzeń w danej okolicy. Rada posługuje się przykładem właściciela sklepu, który planuje założenie systemu monitoringu wizyjnego. Według wskazówek EROD powinien on zaopatrzyć się w statystyki wskazujące na liczbę aktów wandalizmu w danej okolicy, bo nie będzie przy tym wystarczające zebranie wyłącznie danych na temat przestępstw danego rodzaju w całym kraju.

Przedsiębiorcy stosujący monitoring wizyjny powinni też przeanalizować i udokumentować niezbędność wykorzystywania kamer. Jeśli wystarczające byłoby zastosowanie innych niż kamery środków (np. postawienie ogrodzenia, doświetlenie nieruchomości czy wprowadzenie patroli ochrony), to zdaniem Rady używanie kamer może nie znaleźć uzasadnienia.

W Wytycznych podkreślono konieczność przeprowadzenia analizy niezbędności stosowania monitoringu wizyjnego w każdym przypadku jego użycia, z uwzględnieniem określonego miejsca i sytuacji, w jakich kamery mają być używane. Jak wskazała Rada, decyzja administratora nie powinna być podjęta z odwołaniem do abstrakcyjnych sytuacji lub porównania z podobnymi przypadków, bez uwzględnienia realnego ryzyka osób filmowanych w określonym przypadku.

Filmowanie osób w okularach bez szczególnych rygorów

Co ciekawe, pochylając się nad zagadnieniem przetwarzania danych osobowych szczególnych kategorii (np. informacji o stanie zdrowia) zarejestrowanych kamerami, EROD przyjęła korzystne dla nagrywających stanowisko, że nagranie osób noszących okulary czy poruszających się na wózku inwalidzkim nie stanowi jeszcze przetwarzania danych osobowych szczególnych kategorii. Z perspektywy konieczności wskazania przesłanek przetwarzania takich danych przez administratorów (art. 9 RODO) jest to bardzo dobra wiadomość dla przedsiębiorców stosujących monitoring wizyjny. Szkoda jednak, że Rada nie wskazała argumentów za przyjęciem takiego stanowiska, co byłoby przydatne do analizy mniej oczywistych przypadków. Rada wskazała przy tym, że monitorowanie stanu zdrowia pacjentów przez kamery szpitalne stanowi przetwarzanie danych osobowych szczególnych kategorii ze względu na jego przeznaczenie.

Wejście na obszar nagrywania nie oznacza zgody na upublicznienie

Warta podkreślenia jest też uwaga EROD zawarta w Wytycznych, że przetwarzanie danych szczególnych kategorii na skutek stosowania monitoringu wizyjnego nie znajdzie uzasadnienia na podstawie art. 9 ust. 2 lit. e RODO (w przepisie tym zawarta została przesłanka legalności przetwarzania danych w sposób oczywisty upublicznionych przez osobę, której dane dotyczą). Jak wskazała Rada, sam fakt wejścia w obszar nagrywany kamerami nie może być interpretowany jako zamiar takiej osoby upublicznienia jej danych.

Dostęp do zapisów: zawsze wtedy, gdy są przechowywane

W Wytycznych zawarte zostały także wskazówki na temat sposobu realizacji praw osób, których dane dotyczą, w tym prawa dostępu do danych. EROD wskazała, że w przypadku nagrywania obrazu w czasie rzeczywistym (bez tworzenia kopii) najprawdopodobniej nie będzie możliwości zrealizowania prawa dostępu do danych ze względu na to, że dane nie są po prostu przechowywane. W pozostałych przypadkach uprawnienie takie prawdopodobnie będzie mogło być wykonane.

Ujawnienie nagrania nie powinno naruszać prywatności innych osób

W przepisach RODO zawarte zostało ograniczenie dotyczące prawa dostępu do danych. Z art. 15 ust. 4 RODO wynika, że realizacja tego prawa nie może niekorzystnie wpływać na prawa i wolności innych osób. Przenosząc to ograniczenie na dostęp do nagrań z monitoringu wizyjnego, należy uwzględnić to, że nagrania takie zawierają często wizerunek więcej niż jednej osoby (nie tylko tej, która wnosi o dostęp do danych, lecz także osób postronnych, które w tym samym czasie znajdowały się w zasięgu obiektywu). W takim przypadku wydanie nagrania jednej osobie nie powinno naruszać prawa do prywatności pozostałych nagranych. EROD wskazuje, że zastosowanie tej zasady nie powinno być jednak wymówką dla nieuwzględnienia prawa osoby, która zażądała dostępu do danych. Rozwiązaniem dla administratora może być w takiej sytuacji zamaskowywanie wizerunków postronnych osób przed wydaniem kopii nagrań wnioskodawcy.

Żądający dostępu do nagrań z miejsc publicznych musi określić czas

W przypadku nagrań osób na masową skalę administrator danych może mieć bardzo ograniczoną możliwość wyszukania nagrania określonej osoby (np. wejście do galerii handlowej odwiedzanej każdego dnia przez tysiące klientów). W takim przypadku EROD zaleca administratorom zwrócenie się do osoby, która żąda udostępnienia danych, o wskazanie przedziału czasu, w którym mogła znajdować się w zasięgu kamer.

Wartością Wytycznych byłoby jednak wskazanie wprost, że administrator nie musi wykonać żądania dostępu do danych w sytuacji, gdy osoba składająca wniosek nie wskaże – mimo prośby administratora – przedziału czasowego, w którym mogła być obecna w miejscu nagrywania obrazu.

Informowanie o nagrywaniu ‒ precyzyjne wzory tabliczek

Zagadnieniem, którym zajęła się EROD w Wytycznych, jest sposób przekazania wymaganych informacji osobom, które pojawiają się choćby na chwilę w zasięgu kamery. Z przepisów RODO wynika obowiązek poinformowania osób, których dane dotyczą, o przetwarzaniu ich danych. Obowiązek ten ma również zastosowanie do przetwarzania danych osobowych na skutek stosowania monitoringu wizyjnego. Nie jest przy tym wystarczające poinformowanie o administratorze danych i celu ich przetwarzania. Konieczne jest przekazanie także informacji o podstawie prawnej przetwarzania danych, czasie przetwarzania, odbiorcach danych, uprawnieniach osób, których dane dotyczą, czy przekazywaniu danych do państw trzecich.

Opisany obowiązek informacyjny może być wykonany przez wykorzystanie tabliczek wskazujących teren monitorowany, pod warunkiem ich pełnej widoczności, zanim osoba, której dane dotyczą, wejdzie w obszar monitoringu. W Wytycznych wskazano, że nie będzie wystarczające zamieszczenie tabliczki wyłącznie z oznaczeniem graficznym kamery. Tabliczka taka powinna zawierać także informacje o administratorze, celach przetwarzania i uprawnieniach osób, których dane dotyczą. Zamieszczono przykładowy wygląd takiej tabliczki. Wskazane przez Radę minimalne informacje – jeśli rekomendacje zostaną utrzymane po konsultacjach – doprowadzą najprawdopodobniej do wymiany dotychczas stosowanych tabliczek, które zawierają mniej informacji niż wskazane przez EROD.

Pozostałe informacje, jakie mają być przekazane osobom, których dane dotyczą, powinny być umieszczone w miejscu łatwo dostępnym dla podmiotu danych (np. na recepcji, przy kasach, na plakacie umieszczonym na drzwiach). Tabliczka informująca o obszarze monitorowanym powinna wprost wskazywać, gdzie takie dalsze informacje są dostępne.

Warto dodać, że z jednej strony Rada zachęca do zamieszczenia na tabliczce kodu QR pozwalającego odczytać dalsze istotne informacje przy użyciu odpowiedniej aplikacji, z drugiej strony podkreśla jednak, że te same informacje powinny być dostępne dla osób, które nie dysponują możliwością skorzystania z dostępu do internetu i poszczególnych aplikacji. Sporym wyzwaniem może być wytyczna Rady, by takie dalsze informacje były dostępne dla każdego jeszcze przed wejściem na obszar monitorowany. Tu EROD wydaje się mniej konsekwentna, ponieważ wskazuje w Wytycznych, iż dostępność takich dalszych informacji można zapewnić przez wskazanie strony internetowej lub numeru telefonu, pod którym informacje takie można uzyskać. Rada wskazała także, że nie każda kamera wykorzystywana do monitoringu, np. w sklepie, musi być opatrzona tabliczką. Wystarczające będzie umieszczenie jednej tabliczki, np. przed wejściem do sklepu, w którym zastosowano kilka kamer.

Projektowanie ochrony danych konieczne przed rozpoczęciem przetwarzania

Administratorzy planujący wprowadzenie monitoringu wizyjnego powinni pamiętać o wymaganiach dotyczących projektowania ochrony danych osobowych (art. 25 ust. 1 RODO). EROD podkreśliła konieczność wykonania takiej analizy przed rozpoczęciem przetwarzania danych osobowych pozyskiwanych z nagrań z kamer. Na skutek przeprowadzonej analizy administrator powinien wyznaczyć wymagania w zakresie technicznych i organizacyjnych środków ochrony danych oraz niezbędnych procedur i polityk odnoszących się do projektowanego systemu monitoringu wizyjnego. Jest to o tyle istotne, że – zgodnie ze wskazówkami zawartymi w Wytycznych – wymagania te administrator powinien wpisać do przedmiotu specyfikacji zamówienia, gdy planuje ogłoszenie zamówienia systemu monitoringu wizyjnego lub jego elementów.

Ocena skutków przetwarzania przy monitorowaniu na dużą skalę

Innym ważnym elementem systemu ochrony danych osobowych jest wymaganie przeprowadzania oceny skutków planowanych operacji przetwarzania dla ochrony danych (art. 35 RODO). Ocena taka jest wymagana m.in. w przypadku systematycznego monitorowania na dużą skalę miejsc dostępnych publicznie. EROD w Wytycznych podkreśliła, że uszczegółowienie przypadków, w których niezbędne jest przeprowadzenie takiej oceny, dokonywane jest przez organy nadzorcze poszczególnych państw UE. Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych w komunikacie z 17 czerwca 2019 r. w sprawie wykazu rodzajów operacji przetwarzania danych osobowych wymagających oceny skutków przetwarzania dla ich ochrony wskazał poszczególne grupy takich przypadków (m.in. w zakresie monitorowania pracowników, zachowania kierowców na drogach czy osób korzystających z usług komunikacji publicznej). Jak wskazała Rada, zważywszy na typowe cele stosowania monitoringu wizyjnego (ochrona ludzi lub mienia, wykrywanie, zapobieganie lub kontrolowanie naruszeń), z dużym prawdopodobieństwem należy przyjąć, że wiele przypadków stosowania takiego monitoringu będzie wymagało przeprowadzenia wskazanej oceny.

Podsumowanie

Z Wytycznych EROD wynika, że stosowanie monitoringu wizyjnego będzie najczęściej wymagało starannego zaplanowania, w tym zaprojektowania ochrony danych osobowych, udokumentowania tak przeprowadzonych analiz oraz przygotowania solidnej argumentacji przemawiającej za niezbędnością jego stosowania. Ważnym elementem tych działań będzie także przygotowanie odpowiedniego oznaczenia monitorowanego obszaru oraz udostępnienie wszystkich wymaganych informacji osobom, które mogą się znaleźć w zasięgu kamer.

Wytyczne mogą być też pomocne przy wyznaczaniu zakresu stosowania przepisów RODO do działań z wykorzystaniem kamer w życiu prywatnym (stosowanie kamer w samochodach, na prywatnych posesjach, podczas uprawiania sportu czy turystyki), jednak wymaga to dalszego uszczegółowienia przedstawionych zasad w procesie ich konsultacji, aby uwzględnić także te przypadki, które są mniej oczywiste lub pozostają na granicy profesjonalnego i prywatnego wykorzystania nagrań z kamer. ©℗

Porównanie wskazówek dotyczących monitoringu

Problem	Podejście
Problem	prezesa UODO	Europejskiej Rady Ochrony Danych
Na jakiej podstawie prawnej można przetwarzać dane	Organy publiczne: podstawą powinny być przepisy prawaSektor prywatny: obowiązek prawny, zadanie publiczne, prawnie uzasadniony interes	Obowiązek prawny, zadanie publiczne, prawnie uzasadniony interes. W wyjątkowych przypadkach zgoda (nie jest nią wejście na określone terytorium)
Dopuszczalność przetwarzania danych biometrycznych	Stosowanie monitoringu możliwe na podstawie przepisów RODO lub lokalnych	Stosowanie monitoringu możliwe na podstawie zgody
Uzasadnienie niezbędności wykorzystania kamer	Tylko gdy mniej inwazyjne metody nie są wystarczające, np. ochrona	Tylko gdy mniej inwazyjne metody nie są wystarczające, np. ochrona, ogrodzenie, doświetlenie
Sposób wykonania obowiązku informacyjnego	Pełna informacja dostępna na terenie, np. w recepcji, u przedstawiciela firmy; znaki przed wejściem w obszar monitorowany; możliwe informowanie warstwowe	Możliwe informowanie warstwowe; piktogram z samą kamerą nie jest wystarczający.Znaki przed wejściem na obszar monitorowany ze wskazaniem administratora, celu przetwarzania i praw osób; informacje o tym, co może zaskoczyć podmiot danych; łatwo dostępna druga warstwa informacji (cyfrowo i tradycyjnie)
Dostęp do danych dla osoby filmowanej	Możliwe udostępnienie nagrania przez administratora; nagranie nie powinno zawierać danych osobowych osób postronnych; wymagane dokumentowanie każdego przypadku udostępnienia	Możliwe udostępnienie nagrania; nagranie nie powinno zawierać danych osobowych osób postronnych
Stosowanie atrap kamer	Zakazane	Przepisy RODO nie mają zastosowania
Dozwolony czas przechowywania danych z monitoringu	Maksymalnie trzy miesiące; zalecenie przyjęcia krótszych terminów	Kilka dni
Wyłączenie stosowania RODO	[brak stanowiska w tej kwestii we wskazówkach prezesa UODO]	Atrapy kamer, filmowanie z dużej wysokości, jeśli informacje nie mogą być połączone z określoną osobą, kamery zamontowane w samochodach w taki sposób, że nie są nagrywane osoby ani numery rejestracyjne pojazdów.Wyłącznie osobisty lub domowy użytek
Możliwość przetwarzania danych osobowych szczególnych kategorii	[brak stanowiska w tej kwestii we wskazówkach prezesa UODO]	Nie jest przetwarzaniem danych szczególnych kategorii sfilmowanie osoby w okularach lub na wózku inwalidzkim

Stanowisko Urzędu Ochrony Danych Osobowych z 2 sierpnia 2019 r.

Obecnie trwające konsultacje, jakie prowadzi Europejska Rada Ochrony Danych (EROD) odnośnie do Wytycznych 3/2019 w sprawie przetwarzania danych osobowych przez urządzenia wideo, są skierowane do podmiotów zewnętrznych. Każdy zainteresowany może do 9 września 2019 r. przesłać swoje uwagi do tego dokumentu na adres: EDPB@edpb.europa.eu.

Po zebraniu uwag i ich przeanalizowaniu przez EROD powstanie kolejna wersja wytycznych, która będzie przedmiotem konsultacji organów ds. ochrony danych osobowych. Wówczas Urząd Ochrony Danych Osobowych będzie mógł zgłosić swoje ewentualne uwago do ostatecznej wersji tych wytycznych.

Wytyczne EROD mają na celu m.in. ujednolicenie zasad stosowania przepisów o ochronie danych osobowych i po wydaniu administratorzy powinni się do nich stosować. Urząd Ochrony Danych Osobowych będzie wówczas rozważał, czy nie będzie potrzeby przegotowania bardziej szczegółowych wyjaśnień dotyczących tych wytycznych, aby administratorom stosującym monitoring ułatwić zgodne z przepisami o ochronie danych osobowych korzystanie z takich rozwiązań.