Subskrybuj nas na Youtube
Sejmowa komisja przedłużyła termin na rozpoznanie petycji ws. zniesienia zakazu wykonywania zawodu przez adwokata, który pozostaje w stosunku pracy.
Zakaz taki wynika z art. 4b ust. 1 pkt 1 prawa o adwokaturze (Dz.U. z 2018 r. poz. 1184 ze zm.). Petycja w tej sprawie wpłynęła do Sejmu 23 lipca br. Prezydium Komisji Petycji postanowiło, że poczeka na opinię Biura Analiz Sejmowych. Wciąż jej jednak nie otrzymało, a trzymiesięczny termin na rozpatrzenie dokumentu zbliża się wielkimi krokami. Dlatego 12 października komisja zdecydowała o przedłużeniu go o kolejne 3 miesiące. Może to zrobić tylko raz.
Zrównanie adwokatów i radców prawnych
„Od kiedy radcy prawni uzyskali ustawowo prawo do występowania w roli pełnomocnika procesowego w sprawach karnych i karno-skarbowych, zawody radcy prawnego i adwokata przestały się od siebie pod względem kompetencji różnić. Jedyna różnica jest taka, iż adwokaci, zgodnie z art. 4b ust 1 pkt 1 prawa o adwokaturze, nie mogą wykonywać zawodu w przypadku podjęcia pracy na zasadach umowy o pracę. Przepisu nie stosuje się wyłącznie w stosunku do adwokatów, którzy są zatrudnieni jako pracownicy naukowi lub pracownicy naukowo-dydaktyczni” – czytamy w petycji.
Autor, który zastrzegł anonimowość, zwraca uwagę, że z powodu tego przepisu adwokaci nie mogą podejmować pracy w administracji publicznej ani w prywatnych korporacjach w działach prawnych. Zwraca się więc do parlamentarzystów o jego uchylenie i zrównanie uprawnień adwokatów i radców prawnych w kwestii możliwości zatrudnienia na etacie.
Naczelna Rada Adwokacka nie podjęła decyzji...
Mimo lakonicznej treści i anonimowego charakteru petycja wywołała poruszenie w środowisku adwokackim. Zajmowano się nią na wrześniowym posiedzeniu plenarnym Naczelnej Rady Adwokackiej (NRA), ale Bartosz Przeciechowski, który referował temat, zapewnia, że w tej sprawie nie zostało przyjęte żadne wiążące stanowisko rady ani innych organów samorządu.
– Z wcześniejszych uchwał Krajowego Zjazdu Adwokatury i organów samorządu wynika, że zasadniczą kwestią przy analizowaniu propozycji zmian ustawowych dotyczących zawodu adwokata musi być troska o poszanowanie tajemnicy adwokackiej i służącej temu niezależności – podkreśla.
Tłumaczy, że, mając na uwadze np. orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach konkurencji i innych (sprawy EREF, Akzo Nobel, prezes UKE), za wysoce ryzykowne trzeba uznać umożliwienie adwokatowi wykonywania zawodu na podstawie stosunku pracy z klientem.
– Z powołanego orzecznictwa wynika, że w takiej sytuacji adwokat traci przymiot niezależności niezbędnej do wykonywania zawodu. W efekcie jego korespondencja z klientem nie korzysta z przywileju tajemnicy adwokackiej – wyjaśnia mec. Przeciechowski.
...ale byłaby przeciwna takim zmianom
Zwraca uwagę, że od stosunku pracy adwokat – klient trzeba odróżnić spotykane w niektórych (lecz nie wszystkich) krajach Unii zatrudnianie adwokatów przez innych adwokatów lub spółki adwokackie. Przyznaje, że Naczelna Rada Adwokacka prowadzi analizy, których celem jest ocena, czy i w jakim zakresie w przyszłości możliwe byłoby dokonanie zmian ustawowych i regulaminowych w tym zakresie.
– W mojej ocenie jednak organy adwokatury byłyby przeciwne takim zmianom w ustawie – Prawo o adwokaturze, które proponuje petycja BKSP-145-378/18 – podsumowuje Bartosz Przeciechowski.
