Przedsiębiorca, przeciwko któremu został wniesiony pozew w sprawie gospodarczej, ma tylko dwa tygodnie na wniesienie odpowiedzi na pozew i na zawarcie w niej wszystkich zarzutów i dowodów, na podstawie których będzie przekonywał sąd o tym, że powód nie ma racji. Natomiast dowód z przesłuchania stron sąd może dopuścić tylko na wniosek powoda albo pozwanego. Gdy pozwany nie wniesie odpowiedzi na pozew, to utraci prawo do powoływania się na zarzuty i dowody później już w toku procesu. Musi się nawet liczyć z tym, że w takiej sytuacji zapadnie niekorzystny dla niego wyrok zaoczny.
Pozwany może jednak bronić wykazując, że powołanie tych dowodów i zarzutów w odpowiedzi na pozew nie było możliwe, albo że potrzeba powołania ich wynikła później. W ten sposób będzie udowadniał, dlaczego nie mógł ich przedstawić sądowi w odpowiedzi na pozew. Musi je jednak wówczas powołać w ciągu 2 tygodni od dnia, w którym stało się to możliwe, albo powstała taka potrzeba.
Termin dwutygodniowy na wniesienie odpowiedzi na pozew biegnie od dnia otrzymania pozwu. Gdy pozwany wniesie go już po upływie tego terminu, to wówczas pismo zostanie zwrócone.
Zamiast odpowiedzi na pozew pozwany nie może wnieść powództwa wzajemnego. Natomiast do potrącenia może przedstawić tylko wierzytelności udowodnione dokumentami. Gdy pozwany nie złoży odpowiedzi na pozew, to wówczas sąd może wydać wyrok zaoczny na posiedzeniu niejawnym.
Natomiast odpowiedzi na pozew pozwany nie wnosi wówczas, gdy sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym lub upominawczym.
Jeżeli strona nie wniosła odpowiedzi na pozew i w ten sposób przyczyniła się do zbędnego wytoczenia sprawy albo do wadliwego określenia jej zakresu, to wówczas bez względu na wynik sprawy, czyli na to, kto ją przegra, sąd może obciążyć pozwanego kosztami procesu w całości lub w części.
PRZYKŁAD
Kiedy cofnięcie pozwu i ugoda są niedopuszczalne
Negocjacje między przedsiębiorcami prowadzone już po wniesieniu pozwu mogą doprowadzić do cofnięcia pozwu, zrzeczenia roszczenia lub ograniczenia go. Sąd może jednak uznać te czynności za niedopuszczalne, gdy okoliczności sprawy wskażą, że zostały spowodowane na skutek niedozwolonych praktyk ograniczających konkurencję lub samodzielność przedsiębiorców albo gdy wymaga tego ochrona produkcji należytej jakości. Natomiast ugoda za niedopuszczalną może zostać uznana wówczas, gdy jej treść jest niezgodna z prawem albo sprzeczna z zasadami współżycia społecznego bądź zmierza do obejścia prawa, a także wówczas, gdy wymaga tego ochrona środowiska albo produkcji należytej jakości.
Podstawa prawna
Art. 479 12– 479 13 ustawy z 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. nr 43, poz. 296 z późn. zm.).