Rzecznik praw obywatelskich domaga się doprecyzowania przepisu kodeksu postępowania cywilnego ograniczającego eksmisje na bruk. Przekonuje, że jest nieskuteczny, a osoby eksmitowane do schroniska bądź noclegowni najczęściej rezygnują z tych miejsc i faktycznie stają się bezdomne.
Artykuł 1046 par. 4 k.p.c. otrzymał nowe brzmienie po wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 4 listopada 2010 r. (sygn. K 19/06), w którym zalecał on udzielenie każdemu eksmitowanemu przynajmniej minimalnych gwarancji dachu nad głową poprzez zapewnienie im lokali i pomieszczeń o zróżnicowanym standardzie. Kryteriami branymi pod uwagę przy stosowaniu tego zróżnicowania powinny być – zdaniem TK – sytuacja, w jakiej znajdują się osoby eksmitowanie oraz względy, które zadecydowały o eksmisji.
Jednak na podstawie obowiązującego od 16 listopada 2011 r. znowelizowanego przepisu k.p.c. każdy dłużnik, niezależnie od wskazanych przez trybunał kryteriów, np. stanu zdrowia, sprawowania opieki nad małoletnimi dziećmi, ani powodów, dla których sąd nie przyznał mu prawa do lokalu socjalnego, zostanie wyeksmitowany do noclegowni lub schroniska.