Od września 2016 r. będą obowiązywały nowe zasady dotyczące skarg na komorników sądowych. W związku ze zmianami legislacyjnymi powstał „Przewodnik po postępowaniu egzekucyjnym” przygotowany przez Ośrodek Naukowo – Szkoleniowy przy Krajowej Radzie Komorniczej oraz Konferencję Przedsiębiorstw Finansowych w Polsce – Związek Pracodawców.
W przewodniku znajdujemy szczegółowy opis praw i obowiązków wierzycieli jak i dłużników. Warto jednak zapoznać się przede wszystkim ze zmianami dot. skarg jaki można wnosić na działanie komorników sądowych przez obie strony postępowania.
Przedmiot skargi
Na działanie – na dokonanie nieprawidłowo czynności, na naruszenie przepisów prawnych. Na zaniechanie – kiedy komornik jest obowiązany dokonać czy podjąć wskazaną w ustawie czynność, a jej nie dokonuje (np. nie wyznacza licytacji pomimo, że wszelkie czynności poprzedzające się uprawomocniły, czy nie kończy postępowania egzekucyjnego pomimo, że
dłużnik spłacił należność). Zaniechanie nie jest tym samym, czym bezczynność.
Na jakie czynności służy skarga?
Skarga przysługuje na wszystkie czynności komornika, z wyjątkiem:
1. zarządzenia komornika o wezwaniu do usunięcia braków pisma,
2. zawiadomienia o terminie czynności,
3. uiszczenia przez komornika podatku od towarów i usług.
Kto może wnieść skargę ?
Wierzyciel, dłużnik, małżonek dłużnika, ale też uczestnicy postępowania i każda inna osoba, której prawa zostały przez czynność lub zaniechanie komornika naruszone bądź zagrożone (np. świadkowie czynności powołani przez komornika, biegli, osoby przybrane do udziału w czynnościach).
Skargę może złożyć także prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, organizacje pozarządowe dopuszczone do udziału w postępowaniu sądowym.
Termin do wniesienia skargi
Skargę na dokonaną czynność wnosi się w terminie tygodniowym, liczonym od dnia:
- dokonania czynności, gdy skarżący był obecny przy czynności o jej terminie zawiadomiony, lub
- zawiadomienia o dokonaniu czynności strony lub osoby, której prawo zostało przez czynność komornika naruszone, lub
- powzięcia wiadomości przez skarżącego o dokonanej czynności.
Skargę na zaniechanie przez komornika dokonania czynności wnosi się w terminie tygodniowym od dnia, w którym skarżący dowiedział się, że czynność miała być dokonana.
Tryb wnoszenia skargi
Nowe przepisy, obowiązujące od września 2016 r. wprowadzają nowy tryb wnoszenia skargi. W stanie prawnym, obowiązującym do września 2016. Skargę składa się do sądu rejonowego, w którego rejonie ma siedzibę kancelaria komornika, którego sprawa dotyczy.
Zgodnie z nowymi przepisami, skargę należy wnieść bezpośrednio do komornika, który dokonał zaskarżonej czynności lub zaniechał jej dokonania. Komornik w terminie trzech dni od dnia otrzymania skargi sporządza uzasadnienie zaskarżonej czynności, czy przyczyn jej zaniechania i przekazuje dokumenty do właściwego sądu. Komornik może przyznać rację skarżącemu i uwzględnić skargę, o czym zawiadomi skarżącego oraz zainteresowanych. Wówczas sąd nie będzie rozpoznawał skargi, cały proces zostanie zakończony u komornika.
Forma skargi
Skargę należy wnieść na piśmie, z wszystkimi elementami, jakie powinno zawierać pismo procesowe. W piśmie tym należy:
- dokładne określić zaskarżoną czynność lub czynność zaniechaną,
- uzasadnić swoje stanowisko (można przytaczać i załączać dowody na poparcie swych argumentów) oraz zgłosić stosowny wniosek
- wskazać sygnaturę akt sprawy komorniczej,
- określić osobę dłużnika i wierzyciela z podaniem ich adresów,
- określić, kto wnosi skargę oraz złożyć podpis pod nią,
- dołączyć stosowną liczbę odpisów skargi, dla pozostałych występujących w sprawie stron tj. wierzyciela, dłużnika i komornika,
- dołączyć dowód uiszczenia opłaty, ponieważ skarga podlega opłacie stałej w wysokości 100 PLN,
- wymienić załączniki dołączone do skargi.
Jakie powinno być żądanie skarżącego?
W skardze należy wskazać o co wnosi skarżący, w tym zakresie może to być:
- uchylenie zaskarżonej czynności,
- zmiana zaskarżonej czynności,
- żądanie dokonania czynności, w przypadku zaniechania.
Źródło: „Przewodnik po postępowaniu egzekucyjnym” przygotowany przez Ośrodek Naukowo – Szkoleniowy przy Krajowej Radzie Komorniczej oraz Konferencję Przedsiębiorstw Finansowych w Polsce – Związek Pracodawców.
Oprac. T.J.