Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Ekspert radzi
Zgodnie z art. 118 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121; dalej: k.c.), jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi dziesięć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej – trzy lata. W sprawie znajdzie więc zastosowanie trzyletni okres przedawnienia. Fakt, że osoba występująca o rozliczenie aktualnie nie ma już statusu przedsiębiorcy, nie ma znaczenia. Roszczenie o wypłacenie występującemu wspólnikowi odpowiedniej wartości zgromadzonego przez podmiot majątku ma bowiem związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Podobnie stwierdził Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z 10 sierpnia 2015 r. (sygn. akt I ACa 198/15). Wskazał, że zróżnicowanie terminów przedawnienia z art. 118 k.c. nie zależy ani od charakteru podmiotu, któremu roszczenie przysługuje, ani od charakteru rozstrzygnięcia sprawy (cywilna, gospodarcza), lecz od rodzaju roszczenia z punktu widzenia jego związku z określonym rodzajem działalności. Sąd podkreślił, że pojęcie „działalność gospodarcza” musi uwzględniać przedmiot i cel unormowania, a z zawartej w art. 860 k.c. definicji umowy spółki wynika, że jej istotą jest dążenie do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego. Roszczenie dotyczące rozliczenia udziału w spółce ma więc związek z tą działalnością. Wspólnik, który wystąpił ze spółki, nie jest już przedsiębiorcą, jednak sprawa dotycząca rozliczeń z pozostałymi wspólnikami nadal ma charakter sprawy gospodarczej i dotyczy także roszczeń z tytułu udziału w zyskach w spółce cywilnej, rozliczenia majątku, który zgromadziła w trakcie działalności. Roszczenie o zasądzenie kwoty z tytułu rozliczenia spółki jest więc roszczeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej i przedawnia się w terminie trzyletnim, a sprawa, w której roszczenie jest dochodzone, ma charakter sprawy gospodarczej.
