„Skazani po otrzymaniu od dyrektora jednostki zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego pod konwojem funkcjonariuszy Służby Więziennej – a tuż przed wyjazdem – dowiedziawszy się od dowódcy konwoju o faktycznie zastosowanych reżimach ochronnych, rezygnowali z jego realizacji” – przytacza sytuacje z otrzymywanych skarg Trociuk. Podkreśla, że w decyzji dyrektora o udzieleniu przepustki losowej powinien być określony pełen zakres i sposób jej realizacji.
W piśmie zwraca uwagę również na problem powtarzających się skarg osadzonych na odmowy udzielenia przepustki losowej. Zgodnie z kodeksem karnym wykonawczym dyrektor zakładu karnego może udzielić zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego pod konwojem funkcjonariusza SW, osoby godnej zaufania lub samodzielnie, na czas nieprzekraczający 5 dni, w celu odwiedzenia poważnie chorego członka rodziny, uczestnictwa w pogrzebie członka rodziny oraz w innych wypadkach szczególnie ważnych dla skazanego. Zdarzają się jednak przypadki, gdy za taką ekstraordynaryjną sytuację nie jest uznawana np. Pierwsza Komunia Święta dziecka, jego chrzciny, ślub lub narodziny.