Przy przekraczaniu granicy zarówno dorosłych, jak i dzieci obowiązują te same procedury. Dokumentami uprawniającymi każdego obywatela RP do przekroczenia granicy państwowej są – w zależności od kierunku podróży – ważny paszport lub dowód osobisty. Dowód osobisty dziecka, które nie ukończyło 5. roku życia, jest ważny przez 5 lat od daty jego wydania, a dziecka, które ukończyło 5 lat – przez 10 lat. Paszport osoby, która nie ukończyła 13 lat, jest ważny 5 lat od daty jego wydania, zaś osoby powyżej 13. roku życia – 10 lat. Dowód osobisty wystarczy obywatelowi RP, w tym dziecku, do przekraczania granic państw członkowskich
UE (Austrii, Belgii, Bułgarii, Chorwacji, Czech, Cypru, Danii, Estonii, Francji, Finlandii, Grecji, Holandii, Hiszpanii, Irlandii, Litwy, Luksemburga, Łotwy, Malty, Niemiec, Portugalii, Rumunii, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Węgier, Wielkiej Brytanii, Włoch), państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które nie należą do Unii Europejskiej, oraz państw, które nie są stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, ale na podstawie umów zawartych ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi ich obywatele mogą korzystać ze swobody przepływu osób (Islandia, Liechtenstein, Norwegia, Szwajcaria). Są też państwa, które uznają dowód osobisty za dokument wystarczający do przekroczenia granicy na podstawie jednostronnych decyzji – Albania, Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra, Macedonia, Serbia i Gruzja. Na granicach wewnętrznych strefy Schengen nie jest prowadzona kontrola graniczna, należy jednak pamiętać, że to nie zwalnia ani nas, ani naszych dzieci z konieczności posiadania ważnego dokumentu. Jego okazania mogą zażądać służby dokonujące np. kontroli drogowej już na terenie innego państwa. Funkcjonariusze Straży Granicznej zwracają szczególną uwagę na dzieci i to niezależnie od tego, czy podróżują pod opieką dorosłych, czy samotnie. Sprawdzamy np., kim są osoby im towarzyszące i czy sprawują nad nimi opiekę rodzicielską. Rodzicom, którzy wysyłają dzieci w samotną podróż, radzimy też, aby sprawdzili w przedstawicielstwach dyplomatycznych (ambasadzie, urzędzie konsularnym), jakie są procedury dotyczące podroży nieletnich i ich wjazdu bez opieki na terytorium innego państwa.