W sprawie szczegółowych informacji w tej sprawie warto zwrócić się do wojewódzkiego urzędu ochrony zabytków, bądź jego delegatury. Jednak nie wszystkie przedmioty i dzieła sztuki wymagają uzyskania dokumentów wywozowych z WUOZ. Nie wolno wywozić tych, które spełniają ustawową definicję zabytku zawartą w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Zabytkiem jest więc „nieruchomość lub rzecz ruchoma, ich części lub zespoły, będące dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość historyczną, artystyczną lub naukową”. Ta sama ustawa ogranicza konieczność uzyskania pozwolenia na wywóz tylko do określonych przedmiotów. Wolno wywozić za granicę bez zbędnych formalności m.in.:

dzieła rzemiosła artystycznego nie starsze niż 100 lat,obrazy, które mają mniej niż 50 lat, a ich wartość nie przekracza 40 tys. zł,akwarele i grafiki, które mają mniej niż 50 lat, a ich wartość nie przekracza 16 tys. zł,fotografie, filmy i negatywy, które mają mniej niż 50 lat, a ich wartość nie przekracza 6 tys. zł,książki, które mają mniej niż 100 lat, a ich wartość nie przekracza 6 tys. zł,samochody, które mają mniej niż 50 lat, a ich wartość nie przekracza 32 tys. zł.

Właściciel zabytku na łasce wójta
Właściciel zabytku na łasce wójta

Zobacz również
Szczegółowy katalog przedmiotów, na których wywóz nadal potrzebne jest pozwolenie, znajduje się we wspomnianej ustawie.
Warto jednak pamiętać, że służby graniczne mogą zażądać dokumentów potwierdzających wartość i wiek przedmiotów. Decydując się więc na wywóz rzeczy, która może wzbudzić zainteresowanie celników, warto mieć dokument potwierdzający prawo do wywozu. Może to być faktura zakupu u licencjonowanego sprzedawcy albo wycena dokonana przez rzeczoznawcę.
Podstawa prawna
Art. 3 ust. 1, art. 51 ust. 1 ustawy z 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1446).