Subskrybuj nas na Youtube
Konwencja Rady Europy o ochronie dzieci przed seksualnym wykorzystywaniem i niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych, zwana Konwencją z Lanzarote, ma przede wszystkim usprawnić międzynarodową współpracę w zakresie przeciwdziałania przemocy seksualnej i rozpowszechnianiu pornografii dziecięcej. Została otwarta do podpisu w październiku 2007 r.
Konwencja wprowadza m.in. jednolitą definicję wykorzystywania seksualnego, dziecięcej prostytucji i pornografii dziecięcej, obejmującą także materiały zawierające wizerunki sztucznie wytworzone (czyli np. animacje). Nakłada także obowiązek ochrony przed demoralizacją oraz nagabywaniem dzieci dla celów seksualnych (tzw. grooming).
Dokument wprowadza zakaz pracy z dziećmi dla osób wcześniej karanych za wykorzystywanie seksualne małoletnich. Kładzie także nacisk na edukację dzieci na temat ryzyka i ochrony przed molestowaniem. Wprowadza też obowiązek szkoleń osób pracujących z dziećmi, aby każdy potrafił rozpoznać niepokojące sygnały.
Konwencja nakłada także na państwa obowiązek tworzenia programów leczenia dla sprawców, jednak z zastrzeżeniem, że udział w nich nie jest obligatoryjny. Wprowadza również wymóg tworzenia programów terapeutycznych dla ofiar.
W konwencji mowa jest m.in. o tym, by zasady poufności nie były przeszkodą dla możliwości informowania odpowiednich służb o podejrzeniach, że dziecko padło ofiarą seksualnego wykorzystywania (np. w przypadku lekarzy). Konwencja ma także ułatwić zgłaszanie takich przypadków np. za pośrednictwem specjalnych linii telefonicznych.
Polska złoży dwa oświadczenia do konwencji. Jedno z nich dotyczy uściślenia kwestii jurysdykcji prawnej nad osobami mającymi "miejsce zwyczajowego pobytu" w naszym kraju, w drugim zawarta jest informacja, iż organem właściwym do gromadzenia profili DNA skazanych za przestępstwa seksualne przeciw dzieciom jest komendant główny policji.
Materia, której dotyczy Konwencja, na gruncie prawa polskiego regulowana jest przepisami 13 aktów prawnych, m.in. kodeksu karnego, kodeksu postępowania karnego, Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
W drugiej połowie maja w życie weszła nowelizacja przepisów karnych, która dostosowała polskie prawo do wymogów konwencji. Wydłużyła ona okresy przedawnienia przestępstw seksualnych wobec dzieci i młodzieży, rozszerzyła ochronę małoletnich w przypadku niektórych przestępstw - wcześniej karane było utrwalanie, przechowywanie lub posiadanie pornografii z udziałem osoby w wieku poniżej 15 lat, teraz granicę tę podniesiono do 18 lat. Zagrożenie karą za tego typu przestępstwa wzrosło z 8 do 12 lat więzienia. Wprowadzono też karanie uczestników tzw. przedstawień pornograficznych z udziałem małoletnich.