Prowadzenie takiego punktu sprzedaży wymaga rejestracji firmy
Uruchomienie sezonowego
biznesu wiąże się z kilkoma urzędowymi formalnościami. Chociaż plenerowy ogródek piwny można prowadzić co najwyżej przez 4 – 5 miesięcy w roku, to mimo wszystko jest to zarobkowa działalność usługowa, która jest wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Dlatego do jego prowadzenia konieczne jest założenie działalności gospodarczej.
W tym celu nie trzeba nawet udawać się do urzędu gminy, bo własną działalność można zarejestrować także przez internet. Właściciel plenerowego ogródka może podjąć działalność gospodarczą już w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Ma on również
prawo określić we wniosku późniejszy dzień podjęcia działalności gospodarczej. Wszelkie czynności związane z wpisem do CEIDG są bezpłatne. Do rozpoczęcia działalności gospodarczej nie jest obecnie wymagane posiadanie firmowego rachunku bankowego ani pieczątki.
Działalność bez wymaganego zgłoszenia do ewidencji, wpisu do rejestru działalności regulowanej lub bez wymaganej koncesji albo zezwolenia to wykroczenie, za które grozi kara ograniczenia wolności polegająca na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne albo grzywny do 5 tys. zł.
Wymagane zezwolenie
Dodatkowe formalności wiążą się natomiast z uzyskaniem zezwolenia na
sprzedaż napojów alkoholowych. Przepisy nie przewidują specjalnych zezwoleń wydawanych dla miejsc spożywania piwa na zewnątrz już istniejących punktów sprzedaży gastronomicznej. Z tego powodu sprzedaż piwa i innych napojów alkoholowych odbywa się albo na podstawie zezwolenia udzielonego przedsiębiorcy na prowadzenie restauracji, baru czy innego punktu gastronomicznego, do którego przylega taki ogródek. Podobnie jest, gdy działa on samodzielnie lub w bliższej lub dalszej odległości od lokalu gastronomicznego. W takiej sytuacji musi być on jednak traktowany jako odrębny punkt sprzedaży, który powinien działać na podstawie osobnego zezwolenia.
Wniosek do wójta
O wydanie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem
sprzedaży należy zwrócić się do wójta (burmistrza, prezydenta miasta) właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży. Zezwolenie jest wydawane na podstawie pisemnego wniosku przedsiębiorcy. Urzędnicy wydają oddzielnie zgodę na sprzedaż napojów o zawartości do 4,5 proc. alkoholu oraz na piwo, alkoholi o mocy od 4,5 do 18 proc. (z wyjątkiem piwa) oraz alkoholi powyżej 18 proc. Zezwolenia są wydawane dopiero po uzyskaniu pozytywnej opinii gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych o zgodności lokalizacji punktu sprzedaży z uchwałami rady gminy.
Do wniosku trzeba dołączyć przede wszystkim dokument potwierdzający tytuł
prawny wnioskodawcy do lokalu (terenu) stanowiącego punkt sprzedaży napojów alkoholowych. W przypadku plenerowego ogródka takim dokumentem może być akt własności gruntu lub umowa najmu.
Przedsiębiorcy, którzy chcą sprzedawać piwo i napoje zawierające do 4,5 proc. alkoholu, muszą zapłacić gminie jednorazowo 525 zł. Tyle samo kosztuje decyzja pozwalająca sprzedawać trunki zawierające do 18 proc. alkoholu. Za zezwolenie na sprzedaż napojów zawierających powyżej 18 proc. alkoholu płaci się 2100 zł. Dodatkowo przedsiębiorcy muszą później wnieść do gminy roczną opłatę stosunkową uzależnioną od wartości sprzedanych trunków (tzw. kapslowe).
Wypożyczenie sprzętu
Osoby otwierające letni ogródek piwny muszą zadbać o jego odpowiednie wyposażenie. Jednym z rozwiązań jest podpisanie umowy z producentem danej marki piwa, na podstawie której dostarczy on do punktu nie tylko alkohol, ale i niezbędny do jego nalewania sprzęt, meble czy parasole. W niektórych przypadkach podpisanie takiej umowy na korzystnych warunkach może okazać się trudne. Sezonowe ogródki działają tylko przez kilka miesięcy w roku. Producenci nie chcą pożyczać takiego wyposażenia klientom w miejscach o małym potencjale handlowym albo narzucają im niemałe miesięczne limity sprzedaży. Poza tym nie życzą sobie zazwyczaj, by pod ich parasolami konsumowano produkty konkurencyjnych browarów.
Zawieszenie działalności
Po zakończeniu sezonu letniego właściciel ogródka nie musi likwidować swojej firmy. Aby uniknąć kosztów związanych z jej prowadzeniem, może on zawiesić działalność gospodarczą do następnego roku. Przedsiębiorcy niezatrudniający pracowników mogą sobie pozwolić dzisiaj na zawieszenie wykonywanej działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy.
W tym czasie przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Ma jednak prawo wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przyjmować należności, ma obowiązek regulowania zobowiązań powstałych przed datą zawieszenia świadczenia usług. Może też zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą. Inne prawa i obowiązki związane z zawieszeniem firmy wymienia art. 14 a ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
W momencie kiedy przedsiębiorca będzie chciał wznowić działalność gospodarczą w kolejnym sezonie, powinien złożyć wniosek o wpis informacji o wznowieniu działalności firmy do CEDIG. Przepisy pozwalają na wielokrotne zawieszenie wykonywania działalności gospodarczej, a więc co roku, albo nawet kilka razy w roku. Jej wznowienie nie wymaga ponownego zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i urzędu skarbowego.
Co może robić przedsiębiorca po sezonie:
● wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
● przyjmować należności lub obowiązek regulować zobowiązania powstałe przed datą zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej,
● zbywać własne środki trwałe i wyposażenie,
● uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej,
● musi wykonywać wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa,
● osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej (np. odsetki od lokat firmowych),
● może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.
Wniosek o zezwolenie na sprzedaż piwa
Co powinno się w nim znaleźć:
● oznaczenie rodzaju zezwolenia,
● oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedziba i adres, w przypadku ustanowienia pełnomocników ich imiona, nazwiska i adres zamieszkania,
● numer w rejestrze przedsiębiorców lub ewidencji działalności gospodarczej,
● przedmiot działalności gospodarczej,
● adres punktu sprzedaży,
● adres punktu składowania napojów alkoholowych (magazynu dystrybucyjnego).
PRZYKŁADY
1. Zakłócenie ciszy nocnej przez klientów
Przedsiębiorca otworzył ogródek piwny w pobliży wałów wiślanych. Kilkaset metrów dalej znajdowało się jednak osiedle domów jednorodzinnych. Jego mieszkańcy zwrócili uwagę właścicielowi punktu na niewłaściwe zachowanie klientów i zbyt głośną muzykę w godzinach nocnych. Gdy zachowanie to powtórzyło się, wezwali policję, która ukarała przedsiębiorcę 500 zł mandatem. Funkcjonariusze pouczyli go jednocześnie, że cisza nocna w porach 6.00 – 22.00 obowiązuje nie tylko mieszkańców bloków. Jej naruszenie przez klientów punktu gastronomicznego może skutkować kolejnymi mandatami dla przedsiębiorcy. Poza tym powtarzające się wielokrotnie zakłócanie ciszy nocnej może zostać potraktowane jako naruszenie warunków wykonywania działalności gospodarczej czy udzielonego zezwolenia na podawanie piwa. Co za tym idzie – może się skończyć jego odebraniem.
2. Warunki wydania koncesji na alkohol
Marek Kowalski zdecydował się na założenie ogródka piwnego na swojej działce rekreacyjnej. Zapytał o zgodę sąsiadów. Ci sprzeciwili się jednak takiemu pomysłowi. Przedsiębiorca powinien wiedzieć, że organ wydający zezwolenie na sprzedaż piwa nie może uzależniać lokalizacji punktów od zgody mieszkańców. Takich ograniczeń nie przewidują żadne obowiązujące przepisy ustanawiające zakazy sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. Radni nie mogą wprowadzać dodatkowych ograniczeń w prowadzeniu działalności, niż przewiduje ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
3. Prawo do puszczania muzyki
Przedsiębiorca założył ogródek z piwem na obrzeżach Torunia. W ciągu dnia w punkcie jest odtwarzana muzyka z płyt zakupionych w sklepie. Pewnego dnia zjawił się tam przedstawiciel organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi. Poinformował przedsiębiorcę, że niezależnie od tego, że kupił legalne nagrania, to powinien podpisać umowę z organizacją i płacić tantiemy. Nawet jeżeli odtwarzana muzyka nie jest podstawowym elementem działalności, jak to bywa w przypadku punktów gastronomicznych, to odtwarzanie utworów może mieć wpływ na biznes: wspomagają sprzedaż, przyciągają klientów oraz umilają czas pracy zatrudnionym osobom. Co więcej publiczne odtwarzanie muzyki nie zależy od środków technicznych, jakimi posłużono się w tym celu (odtworzenie taśmy, płyty CD, dowolne inne nośniki elektroniczne, przekaz satelitarny itp.).
Rodzaje działalności sezonowej
● Budka z lodami
Podstawowym wyposażeniem przedsiębiorcy jest maszyna do lodów, którą można kupić już za 10 tys. zł. W przypadku sprzedaży gotowych lodów (w gałkach), wydatki będą sprowadzały się do zakupu zamrażarki. Do rozpoczęcia stacjonarnej sprzedaży lodów potrzebne jest odebranie lokalu przez Sanepid. Poza tym zostaną konieczne są badania wody oraz badania do celów sanitarno-epidemiologicznych.
● Stragan z pamiątkami
Rozstawienie stoiska wymaga zezwolenia właściciela terenu. W niektórych przypadkach potrzebne jest również uzyskanie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego. W tym celu trzeba wystąpić z pisemnym wnioskiem do zarządy drogi, a później uiścić opłatę.
● Wypożyczalnia sprzętu wodnego
Wynajmowanie kajaków i rowerów wodnych nie wymaga uzyskania żadnych zezwoleń ani koncesji. Wypożyczalnie powinny mieć swój regulamin określający zasady korzystania ze sprzętu. Każdy klient musi być również zobowiązany do używania kamizelek ratunkowych. Przedsiębiorca nie może brać w zastaw za wypożyczenie sprzętu dowodów osobistych
Ustawa z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2013 r. poz. 672 z późn. zm.).
Ustawa z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2012 r. poz. 1356 z późn. zm.).
Subskrybuj nas na Youtube
