Trybunał Konstytucyjny orzekł, że prawo do zachowku jest zgodne z konstytucyjną ochroną własności i prawa do dziedziczenia.

O zbadanie sprawy wnioskowały Sądy Okręgowy w Warszawie i Sąd Okręgowy Warszawa-Praga. Do jednego z nich sprawę wniósł spadkobierca, któremu krewna zapisała cały majątek, a wnuk kobiety zażądał od niego wypłacenia zachowku. Według spadkobiercy, zachowek się nie należy.

Sędzia Trybunału Stanisław Rymar w uzasadnieniu wyroku tłumaczył, że normy ustawy zasadniczej wymagają, by wszelkie regulacje prawne przyjmowały jako podstawę wartość solidarności rodzinnej. Prawo do zachowku, jak wyjaśniał, daje swoistą gwarancję spadkobiercom otrzymanie części spadku w razie naruszającej solidarność rodzinną arbitralności spadkodawcy.

Przedstawiciel Sejmu przed Trybunałem Konstytucyjnym, poseł Wojciech Szarama uważa, że wyrok Trybunału pozwala domagać się części spadku członkom rodziny, którzy zostali pominięci przez spadkodawcę. Ponadto zdaniem posła Szaramy wyrok jest też sprawiedliwy społecznie, ponieważ sądy będą mogły po zbadaniu sprawy ewentualnie zmniejszyć wysokość zachowku. Ten wyrok pozwala na przykład małżonkowi, który mieszkał ze zmarłym, zatrzymać mieszkanie, a osoba niezwiązana bliskimi więzami ze zmarłym otrzymuje wtedy mniejszy spadek.

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że normy ustawy zasadniczej wymagają, by wszelkie regulacje prawne przyjmowały jako podstawę wartość solidarności rodzinnej.
Uprawnienie do zachowku powstaje wówczas, gdy spadkodawca sporządził testament i powołał do dziedziczenia osoby spoza kręgu najbliższych krewnych, tak że najbliżsi krewni nie dochodzą do dziedziczenia w ogóle lub jeżeli udział spadkowy członka najbliższej rodziny nie pokrywa należnego mu zachowku.