Odpowiedzialność firmy kurierskiej za utratę przesyłki lub opóźnienie w jej dostarczeniu ograniczona jest do wartości przesyłki lub podwójnej kwoty przewoźnego. O utracie przesyłki można mówić, gdy nie dotarła ona w ciągu 30 dni.
Pan Andrzej za pośrednictwem kuriera wysłał synowi laptop. Przesyłka jednak zaginęła. Nadawca ma prawo żądać od firmy kurierskiej zwrotu kwoty, jaką zapłacił za nadany przedmiot.
Aby dowiedzieć się, jaką odpowiedzialność ponosi firma kurierska w związku ze zagubieniem, zniszczeniem lub niedostarczeniem na czas przesyłki, należy najpierw ustalić, czy świadczyła ona usługę pocztową, czy usługę przewozu. Z tą pierwszą mamy do czynienia, gdy przedmiotem przewozu jest korespondencja. Natomiast o usłudze przewozu można mówić, gdy operator zobowiązuje się dostarczyć przesyłkę towarową, która zawiera inne przedmioty niż korespondencję (np. laptop, ubrania, płyty, książki).
Jeżeli kurier nie dostarczył przesyłki towarowej lub dostarczył ją uszkodzoną, poniesie odpowiedzialność do wysokości wartości nadanego przedmiotu.

Bez utraconych korzyści

O utraconej przesyłce można mówić wówczas, gdy nie nadeszła ona do miejsca przeznaczonego w liście przewozowym w ciągu 30 dni od upływu terminu przewozu.
Kwotę odszkodowania można ustalić, powołując się na cenę nadanego przedmiotu, która widnieje na rachunku jego zakupu. Jeżeli nadawca nie posiada takiego dokumentu, wartość przedmiotu można ustalić, powołując się na wartość rzeczy tego samego rodzaju i gatunku w miejscu i czasie ich nadania. W ostateczności wartość przesyłki może ustalić rzeczoznawca. Jeżeli jednak kurier spóźnił się z dostarczeniem paczki, nie jest ona uszkodzona, klient ma prawo do odszkodowania do wysokości podwójnej kwoty przewoźnego.
Warto wiedzieć, że w przypadku utraty, uszkodzenia lub niedostarczenia na czas przesyłki towarowej nie można domagać się zapłaty utraconych korzyści. Z utraconymi korzyściami mamy do czynienia wówczas, gdy np. z powodu niedostarczenia przez kuriera laptopa klient nie mógł wykonać ważnego zlecenia. Takie ograniczenie odpowiedzialności nie występuje, jeżeli szkoda powstała z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa przewoźnika. Trzeba jednak zaznaczyć, że to klient będzie musiał tę okoliczność udowodnić.

Postępowanie reklamacyjne

Postępowanie reklamacyjne w sprawie zaginięcia, uszkodzenia lub niedostarczenia na czas przesyłki towarowej szczegółowo regulują przepisy prawa. Wynika z nich, że klient ma prawo złożyć reklamację w dowolnym punkcie odprawy przewoźnika lub w jednostce organizacyjnej wskazanej przez przewoźnika jako właściwa do załatwiania reklamacji. Firma kurierska ma obowiązek udzielić odpowiedzi na reklamację niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia przyjęcia reklamacji.
Z powyższego wynika więc, że klient, który chce złożyć reklamację, nie musi każdorazowo zapoznawać się z regulaminem świadczenia usług tej czy innej firmy kurierskiej. Jego prawa i obowiązki w postępowaniu reklamacyjnym zostały bowiem w sposób wyczerpujący określone w przepisach prawa.
Warto wiedzieć, że prawo uzależnia dopuszczalność dochodzenia roszczeń na drodze sądowej od skutecznego wyczerpania drogi reklamacji. Oznacza to, że w przypadku niezłożenia przez konsumenta reklamacji i wystąpienia przez niego od razu na drogę sądową sąd odrzuci pozew, jeżeli uzna, że świadczona usługa kurierska w konkretnym stanie faktycznym stanowiła umowę przewozu, a nie umowę o świadczenie usługi pocztowej.
PRZYKŁAD
Firma kurierska nie odpowie za niewłaściwe wykonanie usługi przewozu
Prawo przewozowe wskazuje przyczyny, których wystąpienie powoduje, że kurier nie zostanie obarczony odpowiedzialnością za niedostarczenie, dostarczenie z opóźnieniem lub uszkodzenie przesyłki towarowej. Wśród tych przyczyn są m.in. nadanie przesyłki pod nazwą niezgodną z rzeczywistością, brak, niedostateczność lub wadliwość opakowania rzeczy, szczególna podatność rzeczy na szkodę wskutek wad lub naturalnych właściwości.
Podstawa prawna
Ustawa z 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 50, poz. 601 z późn. zm.).
Rozporządzenie ministra transportu i budownictwa z 24 lutego 2006 roku w sprawie ustalania stanu przesyłek oraz postępowania reklamacyjnego (Dz.U. z 2006 r. nr 38, poz. 266).