Komornik prowadził egzekucję, której celem było uzyskanie od dłużnika 14 tys. złotych. Okazało się, że pomylił dane osobowe i dług był ściągany z pensji innej osoby. Pokrzywdzony, którego pensja została zajęta, ma prawo zaskarżyć działanie komornika. Zgodnie z prawem przysługuje mu skarga na czynności komornika.
Komornik wykonując swoje obowiązki egzekucyjne, musi przestrzegać obowiązującego prawa. Przepisy przewidują, że osobie, której prawa zostały naruszone lub zagrożone przez czynności lub zaniechania komornika, przysługuje skarga. Takim naruszeniem jest niewątpliwie zajęcie pensji osoby, która nie jest zobowiązana do spłaty kredytu. Nad realizacją działań komornika czuwa sąd rejonowy. Dlatego osoba, której prawa zostały naruszone, może wnieść skargę do tego sądu.

Przestrzeganie terminu

Termin wniesienia skargi wynosi siedem dni od daty czynności, gdy osoba była przy niej obecna lub została o niej zawiadomiona. W innych wypadkach termin ten liczy się od daty zawiadomienia o dokonaniu czynności. W braku takiego zawiadomienia od daty, kiedy osoba dowiedziała się o jej dokonaniu. Warto pamiętać, że sąd nie rozpozna skargi, jeśli zostanie wniesiona po terminie. Ponadto ważne jest, żeby skarga została złożona na piśmie.

Opłata stała

Od skargi pobierana jest opłata w kwocie 100 zł. Kwota ta jest stała i nie zależy od wartości egzekwowanej należności. Jeśli skarga jest źle opłacona, sąd wezwie składającego do uiszczenia opłaty. Jedynie w przypadku, gdy skargę wnosi adwokat lub radca prawny, nieuiszczenie opłaty od razu spowoduje jej odrzucenie. Sąd powinien rozpoznać skargę w terminie siedmiu dni od daty jej wpłynięcia. W praktyce termin ten nie jest dotrzymywany. Przed rozpoznaniem skargi sąd przesyła ją komornikowi, który w terminie trzech dni ma obowiązek sporządzić na piśmie uzasadnienie zaskarżonej czynności. Komornik musi również przesłać uzasadnienie wraz z aktami komorniczymi do sądu.

Sąd musi rozpoznać skargę

Sąd odrzuci skargę, jeśli osoba wniosła ją po terminie. Prawo przewiduje jednak możliwość zastosowania wobec komornika środków nadzorach. Z takim wnioskiem poszkodowany może zwrócić się do sądu. Ten mechanizm prawny powinien zapewnić należyte wykonanie egzekucji. Wniosek w tej sprawie nie podlega opłacie. Pomiędzy skargą a wnioskiem występuje podstawowa różnica. Polega ona na tym, że prawidłowo złożoną skargę sąd musi rozpoznać. Natomiast wniosek może być rozpoznany, ale nie musi. Warto zwrócić uwagę, że skarga nie przysługuje na przewlekłość postępowania, tzn. jeśli komornik działa opieszale. W takim przypadku można wnieść inny rodzaj skargi – skargę na przewlekłość postępowania.

Prawo do odszkodowania

Kiedy komornik przez swoje działania wyrządził szkodę, poszkodowany może zażądać od niego odszkodowania. Zgodnie z prawem komornik ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przy wykonywaniu czynności. Warto zwrócić uwagę, że nie ma znaczenia, czy szkoda nastąpiła z winy komornika. Przesłanką odpowiedzialności komornika jest sama bezprawność jego działania. Aby uzyskać odszkodowanie od komornika, należy wskazać naruszenie przez niego przepisów prawa oraz wysokość szkody.
PRZYKŁAD
Naruszenie prawa przez komornika przy prowadzeniu egzekucji
Podczas egzekucji komornik zajął konto szpitala. Pobrał z niego 100 tys. złotych. Później okazało się, że dług należał do zupełnie innego szpitala. Komornik tłumaczył się, że nacisnął zły klawisz w komputerze. Takie działanie jest niezgodne z prawem. Przepisy przewidują, że komornik wykonując swoje obowiązki nie może naruszać praw innych podmiotów.
PODSTAWA PRAWNA
Ustawa z 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz.U. nr 133, poz. 882 ze zm.).
Kodeks postępowania cywilnego z 17 listopada 1964 r. (Dz.U. nr 43, poz. 296 ze zm.).
Rozporządzenie ministra sprawiedliwości z 9 marca 1968 r. w sprawie czynności komorników (Dz.U. nr 10, poz. 52 ze zm.).