Subskrybuj nas na Youtube
Bycie odpowiedzialnym za zachowanie psa
A tym samym branie na siebie odpowiedzialności za wszystkie szkody przez niego wyrządzone to podstawa. Art. 431 § 1 k.c. brzmi: „Kto chowa zwierzę albo się nim posługuje, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej przez nie szkody niezależnie od tego, czy było pod jego nadzorem, czy też zabłąkało się lub uciekło, chyba że ani on, ani osoba, za którą ponosi odpowiedzialność, nie ponoszą winy”.
W sytuacji, gdy pies stanowi wyłącznie rodzaj środka w rękach danej osoby np. w przypadku szczucia, to właśnie on uznawany jest za sprawcę potencjalnych strat.
Konieczność wypłacenia odszkodowania z powodu zachowania psa nie stanowi jedynego rodzaju konsekwencji, które musi mieć na względzie jego właściciel. Może on być powiem także pociągnięty do odpowiedzialności karnej, jeśli jego zwierzę spowoduje poważną szkodę o charakterze niemajątkowym np. uszkodzenie ciała innej osoby czy narażenie ją na szok psychiczny.
Sprawowanie nadzoru nad zwierzęciem
Kwestię sprawowania kontroli nad psem w miejscach publicznych reguluje Kodeks Wykroczeń. Art. 77 stanowi, iż niezachowanie środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia, podlega karze grzywny do 250 zł albo karze nagany. Za wspomniane środki uznać można smycz bądź kaganiec. Art. 10a ust. Ustawy o ochronie zwierząt mówi natomiast o zakazie puszczania psów bez możliwości ich kontroli i bez oznakowania umożliwiającego identyfikację właściciela lub opiekuna.
Warto wspomnieć o kwestii kontrolowania psa przebywającego na terenie lasu, którą reguluje art. 166 Kodeksu Wykroczeń: "Kto w lesie puszcza luzem psa, poza czynnościami związanymi z polowaniem,podlega karze grzywny albo karze nagany".
Zagwarantowanie dobrych warunków bytowania
Prawo to zapewnia czworonogom Ustawa o ochronie zwierząt. Przez dobre warunki bytowania rozumie się odpowiednio dostosowane lokum, które ma nie tylko ochraniać przed zmiennymi i niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, ale również umożliwiać dostęp do światła dziennego czy swobodne poruszanie się.
Trzymanie psa na uwięzi jest prawnie dozwolone wyłącznie w określonym wymiarze czasowy, nieprzekraczającym 12 godzin na dobę. Sama smycz musi mieć przy tym co najmniej 3 metry długości.
Pamiętanie o koniecznych szczepieniach
Ten obowiązek nakłada na właścicieli psów Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. Artykuł 56. mówi o konieczności ochronnego szczepienia psów przeciwko wściekliźnie. Powinno ono mieć miejsce nie później niż 30 dni od dnia ukończenia przez psa 3. miesiąca życia oraz być powtarzane co roku. Za zaniechanie tej powinności grozi kara grzywny (od 20 – 500 zł), aresztu bądź pozbawienia wolności do lat 3.
Sprzątanie po swoim psie
Usuwanie odchodów pozostawionych przez psa może być nakazane prawnie przez ośrodki centralne, które pragną osiągnąć pułap wyznaczony przez unijne standardy. Niestety, prawo polskie wciąż nie przewiduje ustawy, która nakładałaby ogólny obowiązek tego typu. Uchwały dotyczące usuwania fekaliów leżą w gestii gmin i to one określają indywidualny zakres kar za nieprzestrzeganie nakazu. Wysokość mandatów sięga niekiedy nawet 500 złotych.
Otrzymanie zezwolenia na chowanie psa rasy uznanej za agresywną
Obowiązek ten wyegzekwował Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, wydając dnia 28 kwietnia 2003 r.,rozporządzenie w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne (Dz. U. z dnia 8 maja 2003r.). Akt ten obliguje do uzyskania pozwolenia od właściwego organu gminy przez właściciela, który chciałby chować psa rasy uznawanej za niebezpieczną.