W tekście opublikowanym na profilu naszej miejscowości prowadzonym na popularnym portalu społecznościowym podano nieprawdziwe informacje na temat naszej spółki z o.o. Napisano w nim, że pracownicy są nierówno traktowani, gdyż osoby zatrudnione na tych samych stanowiskach i mające takie same osiągnięcia otrzymują wynagrodzenie w różnej wysokości, które zależy od ich relacji z władzami. Ktoś też twierdził, że spółka niechętnie zatrudnia nowe osoby na podstawie umowy o pracę. Wszystkie informacje są nieprawdziwe. Chcemy bronić swojego dobrego imienia. Czy osoba prawna ma uprawnienie do wystąpienia z powództwem o ochronę dóbr osobistych?
Stosownie do art. 43 kodeksu cywilnego (dalej: k.c.) przepisy o ochronie dóbr osobistych osób fizycznych stosuje się odpowiednio do osób prawnych. Katalog takich dóbr, wskazany w art. 23 k.c., ma charakter przykładowy. W przypadku osób prawnych do dóbr podlegających ochronie mogą należeć: nazwa, firma, nietykalność jej pomieszczeń, tajemnica przedsiębiorstwa i prowadzonej przez podmiot korespondencji, a także dobre imię osoby prawnej. Oznacza to, że w opisywanej powyżej sytuacji spółka, w której udziały ma czytelnik, może wnieść powództwo o ochronę swoich dóbr osobistych, a więc także dobrego imienia, i przysługują jej uprawnienia z art. 24 k.c. Jak wynika z treści art. 24 k.c., ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. Spółka z o.o. może się zatem domagać m.in. opublikowania oświadczenia, że twierdzenia autora tekstu zawierały nieprawdziwe informacje, nakazania zaniechania, jak również zapłaty na cel społeczny wskazanej kwoty na podstawie art. 448 k.c. W takiej sprawie sąd zbada, czy dobro osobiste sp. z o.o. w postaci dobrego imienia zostało zagrożone lub naruszone, a tekst opublikowany na portalu społecznościowym opierał się na prawdziwych okolicznościach faktycznych oraz czy działanie pozwanego było bezprawne.
W podobnej sprawie wypowiadał się m.in. Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z 30 marca 2016 r. (sygn. akt VI Aca 239/15). Sąd wskazał, że dobre imię osoby prawnej jest łączone z opinią, jaką mają o niej inne osoby ze względu na zakres jej działalności. Dobre imię osoby prawnej naruszają zatem wypowiedzi, które – obiektywnie oceniając – przypisują osobie prawnej niewłaściwe postępowanie mogące spowodować utratę do niej zaufania potrzebnego do prawidłowego jej funkcjonowania w zakresie swych zadań. W przywołanym wyroku sąd apelacyjny zauważył, że przy ocenie, czy doszło do naruszenia dobrego imienia, decydującego znaczenia nie mają indywidualne odczucia powoda, jego otoczenia czy też konkretnych odbiorców publikacji, ale miarodajne są przeciętne opinie ludzi rozsądnie i uczciwie myślących w środowisku, do którego należy osoba żądająca ochrony. Konieczne jest więc odwołanie się do abstrakcyjnego wzorca przeciętnego odbiorcy materiału.
Podstawa prawna
Art. 24, art. 43 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.).