Radca prawny wyznaczony na pełnomocnika z urzędu nie musi osobiście odbyć rozmowy z klientem, by podjąć decyzję w sprawie skargi kasacyjnej. Odmawiając spotkania, nie narusza dóbr osobistych reprezentowanej osoby.
W tej sprawie radca, wbrew oczywistym zamiarom klienta, wydał opinię prawną o braku podstaw do wniesienia skargi. Reprezentowany mężczyzna uznał to za naruszenie zasad etycznych, a także jego dóbr osobistych. W pozwie z żądaniem zapłaty 80 tys. zł zadośćuczynienia przekonywał, że radca prawny odmówił spotkania z nim, a tym samym okazał brak szacunku. Przed sądem nie potrafił jednak dowieść, że rzeczywiście nalegał na bezpośrednie konsultacje, i to właśnie zdecydowało o oddaleniu jego pozwu.
W prawie nie schodzi się ze sceny? Czasem nie trzeba walczyć, wystarczy wyjść

Zobacz również
Sąd zaznaczył jednak, że nawet gdyby rzeczywiście mężczyzna domagał się spotkania z radcą prawnym, to odmowa nie oznaczałaby braku szacunku i naruszenia dóbr osobistych.
„Ocena celowości wniesienia skargi kasacyjnej wymaga analizy akt sprawy prawomocnie zakończonej i stanowisko powoda wyrażone w toku osobistego spotkania z pełnomocnikiem merytorycznie nic nie wnosi” – podkreślił w uzasadnieniu wyroku.
Sztuczna inteligencja, prawny kłopot. Cyberwindykator musi mieć nadzór człowieka
Sztuczna inteligencja, prawny kłopot. Cyberwindykator musi mieć nadzór człowieka

Zobacz również
Wskazał też, że działanie pełnomocnika wbrew oczekiwaniom reprezentowanego nie może zostać uznane za bezprawne. W myśl art. 13 ust. 1 ustawy o radcach prawnych radca nie jest związany poleceniem co do treści opinii prawnej. Zgodnie zaś z kodeksem etyki zawodowej obowiązany jest zawsze kierować się prawem i unikać wszelkich ograniczeń własnej niezależności.
ORZECZNICTWO
Wyrok Sądu Okręgowego w Gdańsku, sygn. akt I C 831/15.