Długo oczekiwana nowelizacja ustawy z 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2164 ze zm.) weszła w życie 28 lipca 2016 r.
Zasadniczym powodem podjęcia prac nad nowelą (która ostatecznie opublikowana została jako ustawa z 22 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy – Prawo zamówień publicznych oraz niektórych innych ustaw; Dz.U. z 2016 r., poz. 1020) była konieczność wdrożenia do polskiego porządku prawnego przepisów unijnych dyrektyw, tj. dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2014/24/UE z 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych (Dz.Urz. UE z 2014 r. L 94 s.65), zwanej także „dyrektywą klasyczną ”, oraz dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2014/25/UE z 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania zamówień przez podmioty działające w sektorach gospodarki wodnej, energetyki, transportu i usług pocztowych (Dz.Urz. UE z 2014 r. L94 s.243), zwanej „dyrektywą sektorową”.

Czytaj więcej: Ustawa z 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (cz. 1)>>

Przy okazji wdrażania unijnych przepisów do polskiego prawa ustawodawca postanowił jednak usprawnić wiele innych instytucji prawa zamówień publicznych. Zdecydowano się dokonać zmian, które mają głównie na celu uelastycznienie i zmniejszenie formalizmu postępowań o udzielenie zamówienia publicznego, co ma przynieść korzyści zarówno zamawiającym jak i wykonawcom, szczególnie małym i średnim przedsiębiorcom. Wszystkie te zmiany mają bardzo szeroki charakter. Bez wątpienia jest to jedna z największych nowelizacji p.z.p. Na etapie prac legislacyjnych – wzbudziła bardzo duże zainteresowanie i burzliwe dyskusje. Niestety pośpiech w procesie implementacji unijnych dyrektyw do polskiego porządku prawnego (termin upłynął 18 kwietnia 2016 r.) jest widoczny przy analizie znowelizowanych przepisów. Z kolei krótkie vacatio legis nie ułatwiało ani przedsiębiorcom, ani urzędom zapoznania się z przepisami i wdrożenia nowych instytucji prawa zamówień publicznych do praktycznego zastosowania.
Dziś oraz w kolejnych odcinkach postaramy się omówić najważniejsze dokonane ostatnią nowelizacją zmiany w ustawie, a także przybliżyć te, które od zawsze wzbudzają praktyczne kontrowersje. Ponieważ komentarz adresowany jest do przedsiębiorców, przyjęliśmy zasadę szczegółowego omawiania zmian istotnych dla tej części podmiotów biorących udział w postępowaniach dotyczących zamówień publicznych.
Tam, gdzie zmiany są niewielkie lub nie mają istotnego znaczenia dla adresatów naszego opracowania komentarze ograniczyliśmy do niezbędnego minimum.
Następna II część komentarza ukaże się 20 grudnia 2016 r.
TYDZIEŃ Z KOMENTARZAMI – BAZA PUBLIKACJI
W TYGODNIKU FIRMA I PRAWO KOMENTOWALIŚMY USTAWY:
● z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej
● z 5 lipca 2001 r. o cenach
● z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych
● z 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze
● z 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych
● z 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych
● z 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym
● z 12 grudnia 2012 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów
● z 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
● z 14 grudnia 2012 r. o odpadach
● z 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta
● z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym
● z 15 maja 2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne