Sprawa rozpoczęła się z inicjatywy mężczyzny, która poprosił Zarząd Transportu Miejskiego w Warszawie o udostępnienie informacji publicznej w zakresie imienia i nazwiska kontrolera biletów posługującego się legitymacją kontrolera biletów ZTM o konkretnym numerze, skanu tej legitymacji, udzielenie informacji czy ZTM gromadzi dane posiadaczy Karty Miejskiej w ten sposób, że może odczytać w którym kasowniku i o której godzinie posiadacz Karty przyłożył ją do kasownika oraz ewentualnego celu i czas przechowywania niniejszych danych.
Dyrektor ZTM w Warszawie postanowił odpowiedzieć na większość pytań, lecz odmówił udostępnienia informacji w zakresie podanych danych znajdujących się na rewersie legitymacji kontrolera tj. imienia, nazwiska, numeru dowodu tożsamości i podpisu oraz przedstawienia wizerunku.
Zainteresowany złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy zarzucając naruszenie prawa materialnego poprzez nieuzasadnioną odmowę udzielenia informacji publicznej. Sprawa trafiła ostatecznie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skarżący w dalszym ciągu wzywał ZTM do udzielenia zeskanowanej pierwszej strony legitymacji kontrolera biletów nr oraz podanie jego imienia i nazwiska.
Jak orzekł WSA, ZTM realizując wniosek o udzielenie informacji publicznej prawidłowo udostępnił skan pierwszej strony identyfikatora kontrolera, anonimizując określone dane, ponieważ identyfikator osoby upoważnionej do dokonywania kontroli dokumentów przewozu nie może być nieujawniony do wiadomości publicznej. Błędne było natomiast zakwalifikowanie informacji w zakresie imienia i nazwiska kontrolera biletów jako informacji publicznej. W ocenie sądu kontrolera biletów nie można uznać ani za "funkcjonariusza publicznego" ani za osobę pełniącą "funkcje publiczne".
Sąd zamykając sprawę powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego (sygn. K 17/05), zgodnie z którym „pojęcie osoby pełniącej funkcję publiczną należy rozumieć osoby pełniące takie stanowiska i funkcje, których sprawowanie jest równoznaczne z podejmowaniem działań wpływających bezpośrednio na sytuację prawną innych osób lub łączy się co najmniej z przygotowywaniem szeroko rozumianych decyzji dotyczących innych podmiotów”.
Podstawa prawna
Wyrok WSA w Warszawie, sygn. akt II SA/Wa 690/16