EMITENCI Spółki publiczne mogą opóźniać przekazanie do wiadomości publicznej informacji poufnych na nowych zasadach. Zmiany są korzystne dla emitentów oraz praktyki obrotu na rynku kapitałowym.
Z wyjątkiem instytucji kredytowych i finansowych, dla których przyjęty został osobny tryb opóźnienia, decyzja o opóźnieniu jest podejmowana samodzielnie przez emitenta na własne ryzyko. Żeby opóźnić informację, muszą zostać spełnione przesłanki określone przez rozporządzenie MAR: możliwość naruszenia prawnie uzasadnionego interesu emitenta w wypadku upublicznienia informacji, niewprowadzenie w błąd opinii publicznej w związku z opóźnieniem oraz pewność co do zapewnienia poufności tej informacji w okresie opóźnienia. Podobnie jak poprzednio emitenci są zobowiązani do poinformowania o opóźnieniu Komisji Nadzoru Finansowego i złożenia pisemnego wyjaśnienia na temat spełniania warunków opóźnienia. Zasadnicza różnica polega jednak na tym, że zgodnie z rozporządzeniem MAR powiadomienie takie dokonywane jest natychmiast po przekazaniu opóźnionej informacji poufnej do publicznej wiadomości, a nie jak poprzednio już w momencie podjęcia decyzji o opóźnieniu jej przekazania.
Na podstawie rozporządzenia MAR zostaną wydane wytyczne ESMA (European Securities and Markets Authority – Europejski Urząd ds. Nadzoru Papierów Wartościowych i Rynków) określające wykaz okoliczności mogących naruszyć prawnie uzasadnione interesy emitenta oraz sytuacji, w których opóźnienie mogłoby wprowadzić w błąd opinię publiczną. Co ważne, ten wykaz będzie jedynie przykładowy, co oznacza, że katalog zdarzeń mogących być przedmiotem opóźnienia będzie otwarty. W poprzednim stanie prawnym wykaz informacji nadających się do opóźnienia określało rozporządzenie ministra finansów, a jego otwarty charakter był przez długi czas sporny na linii emitenci – KNF, a wynikiem były rozstrzygnięcia sądów administracyjnych, które też niejednokrotnie przedstawiały odmienne podejścia.
Opublikowany niedawno projekt wytycznych ESMA jako przykłady zdarzeń, których przekazanie w trybie raportu może zostać opóźnione przez emitenta, wskazuje np. toczące się negocjacje, jeżeli ich ujawnienie mogłoby wpłynąć na wynik rozmów (chodzi również o negocjacje prowadzone w związku z zagrożeniem stabilności finansowej emitenta), czy czynności zarządu, które wymagają zatwierdzenia przez inny organ emitenta. Kolejnym z przykładów jest sytuacja, w której ogłoszona transakcja jest uzależniona od zgody organu administracji państwowej wymagającej spełnienia dodatkowych wymogów, jeżeli ich ujawnienie mogłoby utrudnić sprostanie im. Warto zaznaczyć, że wytyczne ESMA wskazują także przykłady sytuacji takich, jak planowane nabycie lub zbycie znacznego pakietu akcji lub udziałów, których ujawnienie mogłoby utrudnić przeprowadzenie transakcji czy opracowanie lub wynalezienie nowego produktu, w przypadku gdyby przekazanie takiej informacji na rynek mogło zagrozić prawom własności intelektualnej do wynalazku.
Informowanie o transakcjach po nowemu

Zobacz również
Wytyczne ESMA wskazują również sytuacje, w których opóźnienie przekazania informacji do publicznej wiadomości mogłoby wprowadzić opinię publiczną w błąd. Emitenci nie powinni opóźniać przekazania informacji, których treść zasadniczo różni się od przekazu, jaki dotychczas był udostępniany rynkowi, wskazujących na możliwe nieosiągnięcie określonych wcześniej celów finansowych czy różniących się od oczekiwań rynku lub opartych na danych udostępnianych przez emitenta, np. podczas spotkań z analitykami, w trakcie wywiadów czy podczas roadshows.
Podjęcie decyzji o opóźnieniu musi zostać poprzedzone nie tylko pogłębioną analizą spełniania przesłanek opóźnienia, ale też poprawnym jego przeprowadzeniem pod względem technicznym. W szczególności emitenci muszą pamiętać o odpowiednim udokumentowaniu dla celów dowodowych okoliczności, w jakich dana informacja poufna powstała, kiedy podjęto decyzję o jej opóźnieniu i planowanym jej odtajnieniu, a także tożsamości osób biorących udział w całym procesie opóźnienia i późniejszego ujawnienia. Co więcej, emitenci muszą również posiadać dowody na należytą ochronę opóźnionej informacji poufnej i mechanizmów pozwalających na jej niezwłoczne ujawnienie w przypadku, gdyby nie dało się zapewnić jej poufności.
Wraz z wejściem w życie rozporządzenia MAR zmienił się charakter funkcjonującego dotychczas na polskim rynku kapitałowym pojęcia informacji poufnej i informacji bieżącej. Część informacji, które emitenci do tej pory mieli obowiązek raportować jako informacje bieżące, będzie teraz uznawana za informację poufną, co wskazywała również KNF w swoim stanowisku z 28 czerwca 2016 r. Oznacza to, że znacznie rozszerzył się katalog informacji, które potencjalnie mogą zostać opóźnione. Emitenci mogą wykorzystać to rozwiązanie dla uniknięcia natychmiastowego ujawniania kroków związanych ze swoją działalnością, w szczególności w zakresie zawarcia istotnych umów, projektów czy inicjatyw strategicznych. Należy jednak pamiętać, że opóźniona informacja powinna zostać później odtajniona poprzez opublikowanie raportu giełdowego, w szczególności wówczas gdy znikną przyczyny (konieczność ochrony interesu emitenta) jej opóźniania, zakończy się proces będący powodem utajnienia lub dana informacja zostanie upubliczniona przez osoby trzecie. Każdorazowo to emitent ponosi ryzyko odpowiedzialności za poprawność wykonywania obowiązków informacyjnych, dlatego też emitenci powinni korzystać z instytucji „opóźniania” ostrożnie i w uzasadnionych przypadkach.
ikona lupy />
Krzysztof Marczuk
wspólnik, radca prawny w kancelarii GESSEL

PARTNER