Rozpowszechnianie wizerunku wymaga zezwolenia osoby na nim przedstawionej- czytamy w art. 81 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przepisy sugerują, że jeśli osoba, której wizerunek został utrwalony na zdjęciu otrzymała pieniądze na pozowanie, jej zgoda na publikację fotografii nie jest wymagana. Nie jest to jedyna okoliczność, która zwalnia fotografa z obowiązku uzyskania zgody na publikację.
Otóż o zgodę na publikację nie musimy wnioskować w przypadku rozpowszechniania wizerunku osób powszechnie znanych, pod warunkiem, że wizerunek ten utrwalono w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych. Można zatem swobodnie wykorzystać fotografię przedstawiającą np. polityka podczas konferencji prasowej czy wiecu wyborczego.
Kwestią sporną jest wyłączenie z obowiązku uzyskania zgody na publikację w przypadku utrwalania wizerunku osób stanowiących jedynie szczegół całości tj. zgromadzenie, krajobraz, czy impreza publiczna. Swoboda fotografowania i udostępniania wizerunku uczestników imprez masowych budzi największe kontrowersje.
Zarzut naruszenia dóbr osobistych poprzez rozpowszechnianie wizerunku jest najczęściej występującym roszczeniem adresowanym do fotografów działających podczas zgromadzeń. Za źródło problemu można uznać mnogość interpretacji przepisów dot. ochrony wizerunku. Cienką granicę między zdjęciem pozowanym a utrwalającym wizerunek danej osoby jako element tła zauważył Sąd Apelacyjny w Łodzi (Wyrok sygn. akt: I ACr 341/96).
W odpowiedzi na roszczenie powoda, sąd orzekł, że „o dokonaniu naruszenia dobra osobistego decyduje obiektywna ocena konkretnych okoliczności, nie zaś subiektywne odczucie osoby zainteresowanej.”
Alternatywnym sposobem na uniknięcie nieprzyjemności z tytuły roszczeń uczestników imprezy masowej jest włączenie do jej regulaminu zapisu stanowiącego, że udział w imprezie równoznaczny jest z wyrażeniem zgody na publikację wizerunku.
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych