Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, sprawdzając, czy dana osoba może mieć dostęp do informacji niejawnych, ma prawo dowiedzieć się też, czy leczyła się psychiatrycznie. Nie wolno jej jednak żądać od lekarza informacji na temat przebiegu leczenia – uważa generalny inspektor ochrony danych osobowych.
Do szefa gabinetu psychiatrycznego zgłosiła się ABW prowadząca rozszerzone postępowanie sprawdzające, które poprzedza wydanie zgody na dostęp do informacji niejawnych. W jego trakcie sprawdza się m.in., czy osoba, która ma otrzymać certyfikat dostępu, nie cierpi na choroby psychiczne i nie jest uzależniona od alkoholu czy narkotyków. Dlatego też służba zażądała od szefa gabinetu informacji na temat leczenia, szczegółowo wyliczając, co ją interesuje. Chodziło m.in. o wskazanie okresu, w którym udzielono pomocy pacjentowi, i sprecyzowanie, na czym konkretnie ona polegała. Szczegółowość tych pytań zaniepokoiła kierownika gabinetu, który postanowił poprosić o poradę prawną GIODO.
Obywatel nie dowie się, że był inwigilowany
Obywatel nie dowie się, że był inwigilowany

Zobacz również
Materia, której dotyczyło pytanie, wykracza poza ustawę o ochronie danych osobowych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2135 ze zm.). Tu GIODO ograniczył się więc jedynie do stwierdzenia, że zaistniała przesłanka ustawowa do przetwarzania danych pacjenta. Jednocześnie jednak pokusił się o interpretację przepisów ustawy o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. z 2010 r. poz. 182 ze zm.). To jej przepisy regulują bowiem zakres postępowania sprawdzającego.
Dla GIODO nie ulega wątpliwości, że ABW miała podstawy do tego, by zapytać, czy sprawdzana przez nią osoba była leczona w gabinecie. I jego kierownik powinien na takie pytanie udzielić odpowiedzi.
„W toku prowadzonego postępowania sprawdzającego ustala się między innymi, czy istnieją uzasadnione wątpliwości dotyczące informacji o chorobie psychicznej lub innych zakłóceniach mogących negatywnie wpłynąć na zdolność osoby sprawdzanej do wykonywania prac związanych z dostępem do informacji niejawnych, a także uzależnienia od alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych” – stwierdza GIODO w swoim piśmie. I dalej: „W tym stanie rzeczy zrozumiałe jest zwolnienie z zachowania tajemnicy podmiotów określonych w art. 50 ust. 2 pkt 4 ustawy z 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. z 2011 r. poz. 231 ze zm.), ale tylko w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia postępowania sprawdzającego na podstawie przepisów o ochronie informacji niejawnych”.