Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Do TK trafiły aż cztery sprawy dotyczące przepisów zakazujących dokonywania uboju rytualnego. Najpierw zostały one zaskarżone przez prokuratora generalnego, później przez Związek Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP, Sąd Rejonowy w Białymstoku oraz właśnie RPO. Prof. Irena Lipowicz, która wówczas pełniła tę funkcję, podnosiła, że zakaz poddawania zwierząt szczególnym sposobom uboju na wyłączne potrzeby lokalnych wspólnot religijnych jest niezgodny z konstytucyjnie zagwarantowaną wolnością religii. Równocześnie jednak podkreślała, że z ochrony ustawy zasadniczej nie może korzystać ubój rytualny dokonywany w celach handlowych, na skalę masową.
W grudniu zeszłego roku TK, po rozpatrzeniu wniosku złożonego przez wyznawców judaizmu, doszedł jednak do wniosku, że bezwzględny zakaz dokonywania uboju rytualnego narusza konstytucyjnie gwarantowaną wolność religijną (sygn. akt K 52/13).
Mimo to RPO nie wycofał swojego wniosku. Uznał bowiem, że w przywołanym wyroku trybunał nie rozpoznał zarzutu niekonstytucyjności zakazu oboju rytualnego w pełnym zakresie. A to dlatego, że pominął zagadnienie przeznaczenia mięsa pochodzącego z takiego uboju, którym to przeznaczeniem – w opinii RPO – mogą być wyłącznie potrzeby lokalnych wspólnot religijnych. Innego zdania był jednak TK, który umorzył postępowanie zainicjowane wnioskiem rzecznika. W uzasadnieniu podkreślił, że – uwzględniając skutki wyroku z grudnia 2014 r. – aktualnie obowiązująca norma prawna zakazuje uśmiercania zwierząt kręgowych bez uprzedniego pozbawienia świadomości, chyba że uboju dokona osoba posiadająca odpowiednie kwalifikacje. I nie ma tu znaczenia, na czyje potrzeby w taki sposób pozyskuje się mięso.
W związku z powyższym TK uznał, że wniosek RPO miał na celu korektę grudniowego wyroku. A to jest niedopuszczalne, gdyż orzeczenia TK są ostateczne.
ORZECZNICTWO
Postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z 3 listopada 2015 r., sygn. akt K 32/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
