Źródłem sprawy był opublikowany w 2011 r. przez „Dziennik Wschodni” artykuł pt. „Hurtownia Mrożonek pod Lublinem: myszy biegały po rybach”. W artykule opisano rzekomo skandaliczny stan sanitarny hurtowni w K., m.in. przepakowywanie produktów, podejrzenia sanepidu co do fałszowania dat przydatności do spożycia. Podano również wypowiedź Marianny K., która została określona jako „właścicielka hurtowni”. Pani K. pozwała redakcję i wydawcę „Dziennika Wschodniego” oraz autorkę spornego tekstu.
Wolność słowa radców nie jest nieograniczona
Wolność słowa radców nie jest nieograniczona

Zobacz również
Marianna K. zażądała od wydawcy 30 tys. zł z tytułu naruszenia dóbr osobistych, twierdząc, że nie była odpowiedzialna za opisane zaniedbania, a podanie jej wypowiedzi w takim kontekście narusza jej godność osobistą i cześć.
Rozpoznający sprawę w I instancji Sąd Rejonowy w L. oddalił jednak jej powództwo, wskazując, że istotnie to mąż Marianny K. prowadził wspomnianą hurtownię, jednak oboje małżonkowie zarządzali firmą wspólnie. Ponadto sąd ustalił, że faktycznie doszło w hurtowni do kontroli sanepidu, w wyniku której zakład został na kilka dni zamknięty. Wobec tego sąd uznał, że nie ma podstaw do zasądzenia odszkodowania.
Marianna K. złożyła apelację i przy jej rozpoznawaniu powstał problem prawny. Mianowicie właściwy do rozpoznania spraw cywilnych jest zasadniczo sąd rejonowy. Jednak zgodnie z art. 17 pkt 3 k.p.c. właściwy do rozpoznania w I instancji jest sąd okręgowy dla spraw o roszczenia wynikające z prawa prasowego. Tymczasem powództwo dotyczyło naruszenia dóbr osobistych spowodowanego wprawdzie publikacją prasową, ale opartego na przepisach kodeksu cywilnego. Stąd Sąd Okręgowy w L., rozpoznający apelację, skierował do Sądu Najwyższego pytanie prawne: czy sprawa o zasądzenie od autora materiału prasowego i wydawcy czasopisma zadośćuczynienia pieniężnego za krzywdę doznaną na skutek naruszenia dóbr osobistych spowodowaną opublikowaniem materiału prasowego jest sprawą o roszczenie wynikające z prawa prasowego, o której mowa w art. 17 pkt 3 k.p.c.? Sąd Najwyższy w odpowiedzi wydał uchwałę, w której uznał, że tego typu sprawy należą do właściwości sądu okręgowego zgodnie z art. 17 pkt 3 k.p.c.
W tej sytuacji proces będzie powtórzony, gdyż w I instancji orzekał sąd rejonowy.
ORZECZNICTWO
Uchwała Sądu Najwyższego z 10 lipca 2015 r., sygn. III CZP 36/15.