Subskrybuj nas na Youtube
Podczas spaceru z psem rozmawiałam z sąsiadką, która spacerowała ze swoim pupilem – opowiada pani Teresa. – Zeszło na szczepienia; ona twierdziła, że w ogóle nie są potrzebne, że nawet coroczne przeciwko wściekliźnie jest grubą przesadą – podobno odporność trwa kilka lat. Nie wiem, co sądzić na ten temat. Mam wrażenie, że antyszczepionkowe szaleństwo rodziców przeniosło się na właścicieli czworonogów – zastanawia się czytelniczka
W Polsce prawo ustanawia jedynie konieczność szczepienia psa przeciwko wściekliźnie. Podawanie zwierzakom innych szczepionek pozostawia decyzji właściciela. Przeciwko wściekliźnie można zaszczepić szczeniaka, który ukończył dwa miesiące, obowiązek powstaje jednak dopiero wtedy, gdy będzie miał już trzy miesiące. Od tego momentu właściciel ma 30 dni na dopełnienie powinności. Szczepienie przeciwko wściekliźnie musi być powtarzane co roku.
Dowodem zaszczepienia jest zaświadczenie wydane właścicielowi psa lub wpis do psiej książeczki zdrowia, a dodatkowo wpis do specjalnego rejestru prowadzonego przez lekarza weterynarii. Za niedopełnienie obowiązku właściciel może zostać ukarany mandatem sięgającym nawet 500 zł.
Nie prowadzi się rutynowych kontroli, czy zwierzaki są szczepione. Uwagę na ten fakt zwraca się najczęściej, gdy pies kogoś pogryzie, brak szczepienia może zauważyć też weterynarz udzielający zwierzęciu pomocy. W razie oporu właściciela może on zawiadomić policję, straż miejską, służby weterynaryjne.
Do nieobowiązkowych, ale zdecydowanie zalecanych należą szczepienia przeciwko:
- nosówce – zakaźnej chorobie wirusowej, niebezpiecznej szczególnie dla młodych psów, przenoszonej drogą kropelkową lub przez kontakt bezpośredni,
- parwowirozie – krwotocznemu zapaleniu żołądka i jelit, przenoszonemu poprzez kał chorych zwierząt,
- kaszlowi kenelowemu – wirusowemu zapaleniu dróg oddechowych, przenoszonemu drogą kropelkową,
- wirusowemu zapaleniu wątroby – inaczej chorobie Rubartha, zarażenie, które następuje podczas kontaktu z chorym psem lub z nosicielem wirusa.
W praktyce stosuje się najczęściej szczepionki łączone. Po raz pierwszy podaje się je po odrobaczeniu zwierzęcia, które powinno nastąpić w trzecim i piątym tygodniu życia.
Podstawa prawna
Art. 56, art. 85 ust. 1a ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz.U. z 2013 r. poz. 856).