10 maja 2012 r. Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy kodeks karny oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 611). Została ona ogłoszona w Dzienniku Ustaw 30 maja, a już następnego dnia weszła w życie.
Tak krótki okres przejściowy wzbudził wątpliwości Sądu Rejonowego Katowice – Wschód, który rozpatrywał sprawę przedsiębiorcy uchylającego się od płacenia składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Orzekał on w sprawie przestępstwa z art. 218 § 1a, który za złośliwe lub uporczywe naruszanie praw pracowników przewiduje grzywnę, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Problem w tym, że art. 218 § 1a został wprowadzony powyższą ustawą. Zdaniem sądu jeden dzień na zaznajomienie się z nową regulacją to za mało, a pośpiech Sejmu doprowadził do naruszenia zasady przyzwoitej legislacji (art. 2 konstytucji). Dlatego zwrócił się z pytaniem prawnym do TK, czy i w tym przypadku vacatio legis nie powinno wynosić ustawowego okresu 14 dni.
- W szczególnych okolicznościach dopuszczalne jest odstąpienie od tej reguły. W ocenie Trybunału miały one miejsce w przypadku wejścia w życie ustawy nowelizującej z 10 maja 2012 r. Zmiana prawa wprowadzona powyższą ustawą nie modyfikowała bowiem zakresu odpowiedzialności karnej za złośliwe lub uporczywe naruszanie praw pracowników. Miała jedynie charakter techniczny i polegała na umieszczeniu tego przestępstwa w innej jednostce redakcyjne kodeksu – tłumaczyła uznanie ustawy za zgodną z konstytucją przewodnicząca składu orzekającego sędzia Teresa Liszcz.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 2 grudnia 2014 r., sygn. P 29/13.