Obecnie przysługuje im prawo do jednostronnej zmiany warunków ubezpieczenia, tzn. do zmiany treści stosunku prawnego, jaki łączy zakład ubezpieczeń i ubezpieczonego, bez konieczności uzyskania akceptacji klienta. Uprawnienie to wynika zarówno z art. 830 par. 4 zd. 2 kodeksu cywilnego, jak i przepisów ogólnych regulujących konstrukcję umowy ubezpieczenia, np. z art. 812 par. 9 zd. 2 kodeksu cywilnego. Wynika to z tego, że obecnie prawodawca dopuszcza stosowanie w ubezpieczeniach gospodarczych na powyższej podstawie art. 8341 k.c., który zezwala w stosunkach umownych o charakterze ciągłym na wprowadzenie wzorca lub jego zmianę w trakcie trwania umowy (jeśli druga strona jej nie wypowiedziała po zaznajomienia się z tymi zmianami). Tym samym zakład ubezpieczeń może swoją wolą do takiej zmiany doprowadzić. Należy w tym miejscu podkreślić, że umowa ubezpieczenia jest umową najwyższego zaufania, lub jak to woli, najwyższej lojalności. Rozwiązanie polegające na tym, że umowa ubezpieczenia, która przecież szczególnie w przypadku umów ubezpieczenia na życie jest umową długoterminową, może być w swojej treści jednostronnie zmieniona i to przez stronę z ekonomicznego punktu widzenia silniejszą, zaufania nie buduje. Z tego powodu ustawodawca powinien wprowadzić rozwiązania, które będą chronić niezmienność stosunku prawnego łączącego ubezpieczanego i ubezpieczającego, tak aby skutecznie ograniczyć ryzyko zmian umów ubezpieczenia na niekorzyść ubezpieczonego po dacie zawarcia umowy.

Ponadto z punktu widzenia prawa europejskiego należy wprowadzić jeszcze jedną zmianę. Obecnie zakończyliśmy w ramach Grupy Roboczej ( tzw. Restatement Insurance Group) prace nad projektem jednolitej regulacji dotyczącej umów ubezpieczenia (tzw. zasady europejskiego prawa o umowie ubezpieczenia, ang.: Principles of European Insurance Contract Law). Regulacja ta powinna wejść w życie w 2016 r. Tymczasem w wyniku nowelizacji przepisów kodeksu cywilnego o umowie ubezpieczenia z 2007 r. uchylony został art. 807 par. 2, który dopuszczał uprzednio do umów związanych z handlem międzynarodowym stosowanie ogólnych warunków odmiennych od treści tytułu XXVII kodeksu cywilnego.
W praktyce oznacza to, że przy właściwości prawa polskiego w zakresie umowy ubezpieczenia wprowadzenie warunków ubezpieczenia odmiennych od bezwzględnie wiążącej regulacji art. 805–834 k.c. nie jest obecnie możliwe.
Z tego względu do kodeksu cywilnego należałoby przywrócić przepis, który umożliwiłby korzystanie w najbliższej przyszłości z rozwiązań wypracowanych na szczeblu unijnym, jak też z rozwiązań przyjętych powszechnie w obrocie międzynarodowym w ubezpieczeniach gospodarczych, zarówno w relacji B2B, jak i B2C.