Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wydal wyrok, w którym stwierdził, iż odmowa wydania zaświadczenia o stanie cywilnym homoseksualiście związek partnerski za granicą- była nie uzasadniona. W sprawie uczestniczyła Helsińska Fundacja Praw Człowieka.
Helsińska Fundacja Praw Człowieka uczestniczyła w sprawie przed gdańskim Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym. Sprawa dotyczyła skargi na decyzję o odmowie wydania zaświadczenia o stanie cywilnym osobie. Która zamierzała zawrzeć związek partnerski na podstawie regulacji prawnej Państwa Członkowskiego UE. Fundacja wspierała bowiem skarżącą w jej staraniach o uzyskanie zaświadczenia o stanie cywilnym .
Zainteresowana wystąpiła Wydziału Spraw Obywatelskich z wnioskiem o wydanie zaświadczenia o stanie cywilnym, które było konieczne do zawarcia przez nią związku partnerskiego w Niemczech.
Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w formie decyzji odmówił wydania zaświadczenia, wskazując, że wnioskodawczyni nie miała interesu prawnego do wystąpienia o wydanie zaświadczenia o stanie cywilnym. Następnie kobieta wniosła od tej decyzji odwołanie zarzucając naruszenie 8 oraz 218 § 1 k.p.a., art. 32 ust. 2 Konstytucji oraz art. 18 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (TWE
Wojewoda utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję oraz uznał, że brak jest interesu prawnego po stronie wnioskodawczyni, albowiem ustawodawstwo polskie nie przewiduje związku partnerskiego.
W skardze do sądu administracyjnego zainteresowana podniosła, że zawarcie związku partnerskiego w jednym z Państw Członkowskich UE wiąże się z uzyskaniem statusu “członka rodziny” w rozumieniu Dyrektywy 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium Państw Członkowskich, a tym samym prawa pobytu, bezproblemowego pozwolenia na pracę, a także nostryfikacji dyplomu.
Sąd w uzasadnieniu wyroku stwierdził, że organ I instancji powinien był poinformować skarżącą jakiego rodzaju zaświadczenia dotyczące stanu cywilnego może ona uzyskać na gruncie obowiązujących przepisów ustawy i zobowiązanie jej do sprecyzowania wniosku. Zaniechanie powyższych czynności, prowadzących do wyjaśnienia treści żądania skarżącej stanowiło zdaniem Sądu rażące naruszenie przepisów k.p.a., stanowiących podstawowe zasady każdego postępowania o charakterze administracyjnym.
W ocenie Sądu, zamierzony sposób wykorzystania uzyskanego zaświadczenia przez wnioskodawczynię nie może mieć żadnego wpływu na czynności organu, skoro jako obywatelka polska ma ona prawo taki dokument uzyskać. Obywatel ma prawo domagać się wydania takiego zaświadczenia, bez motywowania swego wniosku, a przesłanką odmowy nie może być w żadnej mierze ujawniona przez organ motywacja wnioskodawcy.
Sąd uznał, że przyjęcie, że brak zamiaru zawarcia małżeństwa wyklucza wydanie zaświadczenia z art. 71 ust. 1 ustawy, prowadziłoby do kuriozalnego wniosku, że organy administracji upoważnione są do również do badania najbardziej osobistych zamiarów i intencji obywateli.
Sąd zwrócił jednak że uwagę na fakt, że polski organ właściwy w sprawach dotyczących stanu cywilnego nie mógłby wydać zaświadczenia o zdolności do zawarcia związku partnerskiego na terenie Niemiec, ponieważ w obecnym stanie prawnym nie jest uprawniony do badania zdolności obywateli polskich do podejmowania takich czynności prawnych - dopuszczalnych jedynie na gruncie prawa wewnętrznego państw trzecich.
Niestety WSA w Gdańsku doszedł do wniosku, że nie była niezbędna analiza zarzutów naruszenia przez organy administracji obu instancji prawa europejskiego, gdyż całkowicie wystarczająca okazała się prawidłowa wykładnia przepisów PASC i k.p.a., która wykazała, że organ administracji I instancji wydając decyzję odmawiającą wydania skarżącej zaświadczenia rażąco naruszył prawo.