Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Jednakowa sankcja
Spółka zajmująca się sprzedażą samochodów dostała karę od głównego inspektora ochrony środowiska za to, że wbrew przepisom nie utworzyła sieci zbierania pojazdów wycofanych z eksploatacji. W większości obowiązek ustawowy jednak wykonała.
Zgodnie z pierwotnym tekstem ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. z 2005 r. nr 25, poz. 202) przedsiębiorcy wprowadzający do obrotu więcej niż tysiąc pojazdów w roku powinni zapewnić punkty zbierania aut lub stacje ich demontażu na terytorium całego kraju. Obowiązek wszedł w życie 1 stycznia 2006 r.
Nie miało zatem znaczenia, czy przedsiębiorca całkowicie zlekceważył przepisy i nawet nie rozpoczął budowy sieci, czy też podjął starania jej utworzenia, lecz obowiązkowi nie podołał. W obu sytuacjach kara była taka sama.
Dopiero nowelizacja z 2007 r. zróżnicowała jej wysokość w zależności od stopnia pokrycia siecią terytorium kraju. Jednak na mocy przepisu przejściowego pierwotna regulacja zachowała moc obowiązującą do stanów faktycznych zaistniałych w 2006 r.
Spółka wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Sąd uznał, że takie uregulowanie jest niesprawiedliwe, i przedstawił Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne.
Efekt mobilizujący
Na wczorajszej rozprawie przedstawiciele Sejmu i Prokuratora Generalnego przekonywali, że przepisy były jednak zgodne z ustawą zasadniczą. Tak samo orzekł Trybunał Konstytucyjny.
Opłata za brak sieci recyklingu była przydatna – argumentowali sędziowie TK. Jej brak utrudniał bowiem ponowne wykorzystanie części ze zużytych samochodów. Rozwiązanie takie mobilizowało więc producentów i importerów do stworzenia sieci zbierania pojazdów, której istnienie zapobiega powiększaniu się szarej strefy obrotu częściami.
Sędziowie trybunału wskazali też, że pierwotna wersja art. 14 ustawy o recyklingu wprowadzała możliwość zwolnienia z opłaty. Opłat nie można także uznać za nadmiernie dolegliwe, mogły one bowiem zostać wliczone w koszty uzyskania przychodów firm wprowadzających pojazdy na rynek.
Wyrok jest ostateczny, choć w obecnym stanie prawnym nie ma już praktycznego znaczenia.
ORZECZNICTWO
Wyrok Trybunał Konstytucyjnego z 9 lipca 2012 r., sygn. akt P 8/10.
