Jakich dokumentów należy wymagać od spółki, która chciałaby świadczyć usługi transportowe na terenie gminy? Na co jednostki samorządu terytorialnego powinny zwrócić szczególną uwagę przy tego rodzaju przetargach?
Z początkiem marca weszła w życie ustawa z 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym, określająca zasady organizacji rynku transportu publicznego, zarządzania usługami przewozowymi na tym rynku oraz regulująca kwestie związane z finansowaniem transportu publicznego w zakresie przewozów o charakterze użyteczności publicznej.
Ustawa wprowadza wiele nowych pojęć i instytucji; jednym z najważniejszych jest pojęcie organizatora publicznego transportu zbiorowego, którym jest właściwa jednostka samorządu terytorialnego albo minister właściwy do spraw transportu, zapewniający funkcjonowanie publicznego transportu zbiorowego na danym obszarze. W celu realizacji podstawowego zadania nałożonego przez ustawodawcę na samorządy, tj. organizowania publicznego transportu zbiorowego, będą one zawierały umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego z operatorem publicznego transportu zbiorowego, tj. samorządowym zakładem budżetowym oraz przedsiębiorcą uprawnionym do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przewozu.
Wybór takiego operatora i zawarcie umowy o świadczenie usług może nastąpić w trzech trybach: ustawy Prawo zamówień publicznych, ustawy o koncesji na roboty budowlane i usługi albo poprzez bezpośrednie zawarcie umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, w trybie przewidzianym w art. 22 ust. 1 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym. Regulacje zawarte w dziale II nowej ustawy stanowią lex specialis w stosunku do przepisów ustawy Prawo zamówień publicznych oraz ustawy o koncesji na roboty budowlane i usługi.
W przypadku zastosowania w celu wybrania operatora ustawy Prawo zamówień publicznych zamawiający ma do wyboru przede wszystkim dwa tryby podstawowe, tj. przetarg nieograniczony i przetarg ograniczony. Podmiot ubiegający się o udzielenie zamówienia zobowiązany będzie spełnić warunki udziału w postępowaniu opisane w ustawie pzp, tj. mieć wymagane uprawnienia (licencja na krajowy transport drogowy), posiadać niezbędną wiedzę i doświadczenie, dysponować odpowiednim potencjałem technicznym oraz osobami zdolnymi do wykonania zamówienia oraz znajdować się w odpowiedniej sytuacji ekonomicznej i finansowej.
Przy opisie sposobu dokonania oceny spełnienia warunków specyfikacji istotnych warunków zamówienia (SIWZ) zamawiający może uwzględnić w szczególności normy jakości i powszechną dostępność świadczonych usług. Wymagania te mogą dotyczyć: liczby i rodzaju środków transportu, niezbędnych do realizacji usług, wraz z odpowiednim personelem oraz zapleczem technicznym zabezpieczającym ich obsługę, które przedsiębiorca posiada w chwili składania oferty lub w których posiadaniu będzie najpóźniej w chwili rozpoczęcia świadczenia usług. Mogą obejmować również rozwiązania techniczne zastosowane w środkach transportu służące zwłaszcza zapewnieniu ochrony środowiska oraz dogodnej obsługi pasażerów, w tym osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej zdolności ruchowej. Zamawiający może także określić standard wyposażenia środków transportu.
Jeśli chodzi o rodzaje dokumentów, jakich zamawiający może żądać od wykonawców, nowa ustawa nie przewiduje innych niż opisane w rozporządzeniu wykonawczym do ustawy Prawo zamówień publicznych. Zamawiający może określić w SIWZ, iż świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego na danej linii komunikacyjnej, liniach komunikacyjnych lub sieci komunikacyjnej, które są nierentowne, będzie się wiązało ze świadczeniem takich usług przez tego samego operatora na innej linii komunikacyjnej, liniach komunikacyjnych lub sieci komunikacyjnej, które są rentowne. Przepisy nowej ustawy określają również zawartość projektu umowy o świadczenie usług transportowych, którą zamawiający zobowiązany jest dołączyć do SIWZ.