Karalny jest każdy przypadek posiadania środka odurzającego lub substancji psychotropowej w celu ich dalszej sprzedaży lub udzielenia innej osobie, jak i w celu samodzielnego zażycia.
Czytelniczka zwraca uwagę, że ostatnio brytyjscy naukowcy ogłosili, że marihuana pomaga w leczeniu stwardnienia rozsianego, na które jest chory jej mąż.
– Czy jeśli zakupię tego rodzaju środek odurzający w celu leczniczym, to będzie to okoliczność wyłączająca popełnienie przestępstwa – pyta pani Olga z Łodzi.
Nie. Jak przypomniał ostatnio Sąd Najwyższy, dla penalizacji posiadania środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu przepisów art. 62 ustawy z 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. nr 179, poz. 1485 z późn. zm.) nie ma znaczenia cel posiadania owego środka. Kryterium wyznaczającym granicę karalności posiadania narkotyków w żadnym wypadku nie jest cel faktycznego władania nimi ani czas, w jakim osoba posiada takie nielegalne środki. Karalny jest zaś każdy wypadek posiadania środka odurzającego lub substancji psychotropowej wbrew przepisom ustawy, a więc w celu dalszej sprzedaży lub udzielenia ich innej osobie, jak i w celu samodzielnego zażycia – czy to za jakiś czas czy niezwłocznie, jeżeli sprawca posiada środek odurzający lub substancję psychotropową w ilości pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie, w dawce dla nich charakterystycznej, zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek.
Podstawa
Postanowienie Sądu Najwyższego z 28 października 2009 r., sygn. akt I KZP 22/09.