Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Przepis karno-skarbowy pozwalający na ściganie wynajmujących lokal służący do prowadzenia gier hazardowych, który chce dodać resort sprawiedliwości, jest zbędny. Wynika tak z opinii rady legislacyjnej, organu doradczego premiera.
Przypomnijmy, w połowie stycznia urzędnicy Zbigniewa Ziobry zaprezentowali projekt dużej reformy kodeksu karnego skarbowego. Uwzględniono w nim wątek ścigania za nielegalne organizowanie hazardu.
– Poprawa na rynku hazardowym po przyjęciu przez ustawodawcę w 2016 r. nowelizacji ustawy hazardowej jest widoczna. Ale trzeba iść za ciosem. Ci, którzy oszukują państwo, a co za tym idzie też legalnie działających przedsiębiorców, muszą być surowiej karani – stwierdził w rozmowie z DGP wiceminister sprawiedliwości Marcin Warchoł.
Jedno z zaproponowanych rozwiązań ma rozwiać wątpliwości co do odpowiedzialności osób, które udostępniają środki lub nieruchomości w celu nielegalnego prowadzenia lub urządzania gier hazardowych. Do tej pory sądy różnie interpretowały ich działalność. Projekt wskazuje wprost, że udostępniający środki lub nieruchomości będą musieli liczyć się z surową grzywną.
Sęk w tym, że zdaniem rady legislacyjnej nowy przepis jest zbędny. Eksperci przekonują bowiem, że wątpliwości, na które powołuje się ministerstwo, wynikają z błędnej interpretacji przepisów. Nie trzeba więc zmieniać samych przepisów, lecz zacząć właściwie je stosować.
”Na podstawie obowiązujących przepisów dotyczących jednej z postaci współdziałania przestępnego, tj. pomocnictwa (art. 18 par. 3 kodeksu karnego w zw. z art. 20 par. 2 kodeksu karnego skarbowego), odpowiedzialność może ponosić osoba, która »swoim zachowaniem ułatwia popełnienie czynu zabronionego«, np. udostępniając nieruchomość do prowadzenia gry hazardowej„ – czytamy w opinii rady.
Czynności polegające na ułatwieniu mogą występować zarówno w trakcie, jak i przed popełnieniem czynu przed sprawcę. Warunkiem przypisania odpowiedzialności zaś jest, podobnie jak w projektowanym art. 107e par. 1 k.k.s., działanie umyślne, co najmniej z zamiarem ewentualnym. Pomocnik musi więc obejmować swą świadomością zarówno prawną charakterystykę czynu, którego popełnienie ma zamiar ułatwić, oraz mieć świadomość, że udostępnia środki lub nieruchomości w takim właśnie przestępnym celu.
Etap legislacyjny
Projekt w konsultacjach
