Większość zwykła, bezwzględna i kwalifikowana. Czym się różnią

Najważniejsze postanowienia podejmowane przez Sejm i Senat wymagają określonej liczby głosów przychylnych danej propozycji, czyli tzw. większości. W polskim systemie prawnym wyróżnia się jej trzy rodzaje: większość zwykłą, bezwzględną oraz kwalifikowaną. Dodatkowym warunkiem do ich zaistnienia jest spełnienie zasady kworum – głosowanie musi się odbywać przy co najmniej połowie ustawowej liczby posłów lub senatorów.

Większość zwykła (względna)

Większość zwykła, zwana też względną, obowiązuje w przypadku większości ustaw uchwalanych przez Sejm, również ustawy budżetowej. Oznacza ona w praktyce, iż dane rozwiązanie musi zyskać więcej zwolenników niż przeciwników, przy czym nieuwzględniane są głosy wstrzymujących się. Co za tym idzie, jeśli posłów popierających ustawę będzie więcej niż ją odrzucających, ale mniej niż tych, którzy wstrzymali się od głosu, to mimo wszystko, akt zostanie uchwalony.

Większość bezwzględna (absolutna)

Ten rodzaj większości ma miejsce, gdy za określoną propozycją opowiada się więcej niż połowa głosujących, a dokładniej- liczba zwolenników przewyższa łączną liczbę przeciwników oraz wstrzymujących się. Nie jest prawdą, że większość bezwzględna to poparcie 50% plus jeden głosujący, ponieważ ta formuła sprawdza się tylko w wypadku parzystej liczby osób głosujących. Jest wymagana, by móc np. zarządzić referendum ogólnokrajowe. Uprawnia też Sejm do odrzucenia poprawek Senatu podczas trybu ustawodawczego. Stosuje się ją przy wyborach organów jednoosobowych władzy publicznej jak: prezydent państwa, wójt czy burmistrz.

Większość kwalifikowana

Na daną propozycję musi przystać określona (ułamkowo bądź procentowo) liczba głosujących. Zawsze jest ona większa niż połowa. W Polsce wykorzystuje się głównie dwa rodzaje większości kwalifikowanej: 2/3 lub 3/5. Pierwsza znajduje zastosowanie w Sejmie, gdy chce on skrócić swoją kadencję lub wyrazić zgodę na ratyfikację umowy międzynarodowej przekazującej organizacji międzynarodowej lub organowi międzynarodowemu kompetencje organów władzy państwowej w niektórych sprawach. Jest wymagana również w celu uznania trwałej niezdolności Prezydenta RP do sprawowania urzędu ze względu na stan jego zdrowia lub postawienia go przed Trybunał Stanu przez Zgromadzenie Narodowe. Natomiast większość 3/5, uzyskana w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów, niezbędna jest do ponownego uchwalenia ustawy zawetowanej przez prezydenta. Konstytucja uzależnia obliczenie większości kwalifikowanej od liczby posłów głosujących – co jest zasadą – lub od ustawowej liczby posłów.

Jaka większość pozwala na zmianę Konstytucji?

Procedurze zmiany ustawy zasadniczej poświęcony został cały jej XII rozdział. W punkcie czwartym art. 235 przeczytać można, iż: Ustawę o zmianie Konstytucji uchwala Sejm większością co najmniej 2/3 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów oraz Senat bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby senatorów.