W niniejszej sprawie, sąd na podstawie art. 632 pkt 1 k.p.k. zasądził od oskarżycielki posiłkowej subsydiarnej J. S., na rzecz oskarżonego P. S., kwotę 840 złotych tytułem zwrotu wydatków związanych z ustanowieniem obrońcy w postępowaniu odwoławczym.
Na powyższe postanowienie zażalenie wniósł pełnomocnik kobiety zarzucając mu obrazę art. 632 a k.p.k.
Zażądał jednocześnie uchylenia tego orzeczenia, w części dotyczącej obciążenia oskarżycielki posiłkowej wydatkami związanymi z ustanowieniem obrońcy, ewentualnie jego zmiany poprzez wzajemne zniesienie kosztów zastępstwa adwokackiego.
Sąd Okręgowy w Częstochowie uznał jednak, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 632 pkt 1 k.p.k. w sprawach z oskarżenia prywatnego w, razie umorzenia postępowania, koszty procesu ponosi oskarżyciel prywatny. Odstępstwo od tej zasady przewiduje z kolei art. 632 a k.p.k. W ocenie sądu, w tej sprawie zasada słuszności jednak nie zachodzi. SO słusznie wskazał, że oskarżycielka składając zażalenie na umorzenie postępowania powinna liczyć się z kosztami, które z procesem wiążą.
Prawo strony do złożenia zażalenia nie jest równoznaczne ze zwolnieniem jej od ponoszenia kosztów postępowania – wskazał sąd.
Dodał jednocześnie, że należy mieć na uwadze fakt, że oskarżony kwestionował jedynie rozstrzygnięcie o kosztach procesu sądu I instancji. Oskarżycielka posiłkowa zaskarżyła zaś postanowienie w całości. Konieczność poniesienia kosztów obrony oskarżonego została zatem wywołana działaniem J.S., która powinna była się liczyć z możliwością utrzymania postanowienia sądu I instancji w mocy.
PS
Postanowienie Sądu Okręgowego w Częstochowie (sygn. VII Kz 119/16)