W czasie urlopu wypoczynkowego pracownika pracodawca nie może wypowiedzieć mu umowy o pracę (art. 41 k.p.). Zasada ta dotyczy zarówno urlopu bieżącego, jak i zaległego. Ochronie tej nie podlega pracownik, który stawił się po odwołaniu z urlopu do pracy, ponieważ nie przebywa już na urlopie.
Odwołanie pracownika może nastąpić wyjątkowo, po spełnieniu łącznie dwóch przesłanek. Pierwsza to pojawienie się okoliczności nieprzewidzianych w chwili rozpoczynania urlopu, np. wystąpienie awarii. Druga to konieczna obecność pracownika w pracy (art. 167 par. 1 k.p.). Zamiar wypowiedzenia umowy o pracę nie jest okolicznością uzasadniającą odwołanie z urlopu. Jeżeli jednak pojawi się jakaś dodatkowa nieprzewidziana okoliczność, pracodawca może odwołać pracownika i wręczyć mu wypowiedzenie. Możliwa jest także sytuacja, gdy po odwołaniu z wypowiedzenia pojawią się przyczyny uzasadniające wypowiedzenie, np. odmowa wykonania polecenia pracodawcy.
Jednocześnie należy zauważyć, że przepisy prawa pracy nie przewidują sankcji dla pracodawcy w przypadku nieuzasadnionego odwołania z urlopu. Może to być jedynie argument dla pracownika w sądzie w sytuacji, gdy pracownik nie zgłosił się do pracy po odwołaniu z urlopu i pracodawca rozwiązał z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia w trybie art. 52 par. 1 pkt 1 k.p. z powodu nieusprawiedliwionej nieobecności w pracy.
PODSTAWA PRAWNA
● Art. 41, art. 167 par. 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).