Porozumienia cenowe mogą mieć charakter: jednostronny, dwustronny lub wielostronny. W Polsce na razie dominują porozumienia jednostronne.
Minister finansów na wniosek podmiotu krajowego, uznaje prawidłowość wyboru metody ustalania ceny transakcyjnej między powiązanymi ze sobą podmiotami krajowymi lub podmiotem krajowym powiązanym z podmiotem zagranicznym a tym podmiotem zagranicznym, lub podmiotem krajowym powiązanym z podmiotem zagranicznym a innymi podmiotami krajowymi powiązanymi z tym samym podmiotem zagranicznym. To porozumienia jednostronne.
Porozumienie dwustronne powstanie, gdy minister finansów na wniosek podmiotu krajowego, po uzyskaniu zgody zagranicznej władzy podatkowej, uznaje prawidłowość wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotem polskim i zagranicznym.
I zostają nam jeszcze porozumienia wielostronne. Do ich zawarcia dojdzie w przypadku, gdy porozumienie dotyczy podmiotów zagranicznych z więcej niż jednego państwa.