Na decyzję sądu o nieuwzględnieniu wniosku o orzeczenie badań psychiatrycznych połączonych z obserwacją w zakładzie leczniczym nie przysługuje zażalenie.
Chociaż na postanowienie sądu nakazujące obserwację psychiatryczną oskarżonego lub jej przedłużenie przysługuje zażalenie, to taki środek nie będzie przysługiwał prokuratorowi w razie, gdy sąd nie zechce uwzględnić jego żądania o umieszczenie w zakładzie.

Groźba karalna

Kwestię dopuszczalności stosowania procedury odwoławczej w takich przypadkach wyjaśnił ostatnio Sąd Najwyższy. Rozpoznał on zagadnienie prawne powstałe na kanwie procesu Bronisławy O., która stanęła pod zarzutami stosowania gróźb karalnych i usiłowania otrucia kur sąsiada. Badający sprawę prokurator powziął wątpliwości co do poczytalności oskarżonej. Skierował więc wniosek o czterotygodniową obserwację kobiety w zakładzie psychiatrycznym. Sąd postanowił, że nie uwzględni żądania, a prokurator niezwłocznie odwołał się od decyzji. Powstały jednak wątpliwości, czy w ogóle przysługiwało mu w takim przypadku zażalenie.

Tylko cztery decyzje

SN przeanalizował przepisy art. 203 kodeksu postępowania karnego o trybie stosowania obserwacji psychiatrycznej. Doszedł do wniosku, że w takich sprawach można skarżyć tylko cztery decyzje sądu: o potrzebie zastosowania obserwacji, jej miejscu i czasie jej trwania oraz o przedłużeniu badań na czas określony. Ustawa nie wskazuje natomiast żadnych podstaw do skarżenia orzeczeń negatywnych wydanych w tym zakresie przez sąd.
Podstawa
Uchwała SN z 24 listopada 2010 r., sygn. akt I KZP 22/09