Zgodnie z przepisami ustawy prawo konsularne (Dz. U. z 2015r., poz. 1274) pomocą finansową jest suma pieniędzy pokrywające niezbędne wydatki na powrót do kraju. Świadczenie przekazywane jest na wniosek. Dokument może złożyć polski obywatel przebywający w okręgu konsularnym działania konkretnego konsula. Dyplomata może, ale nie musi zrealizować prośby.
Jak wygląda wniosek
Wzór wniosku stanowi załącznik do rozporządzenia Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 18 grudnia 2015 r. w sprawie pomocy finansowej udzielanej przez konsula Rzeczypospolitej Polskiej. W formularzu należy umieścić następujące dane:
• imię (imiona) i nazwisko wnioskodawcy, nazwisko rodowe
• numer PESEL, jeżeli został nadany
• adres miejsca zamieszkania
• nazwę i numer dokumentu tożsamości a także nazwę organu wydającego dokument tożsamości i datę jego wydania
• uzasadnienie.
Pieniądze trzeba zwrócić
Wsparcie pozwala doraźnie rozwiązać problem, ale nie można traktować go jako powrotu do domu finansowanego z budżetu państwa. Pieniądze należy zwrócić. Już w chwili wnioskowania o pomoc, potrzebujący zobowiązuje się do oddania przyznanej kwoty. Inną możliwością pomocy ze strony dyplomaty jest jego pośredniczenie w przekazaniu pieniędzy przelanych uprzednio przez osobę trzecią na rachunek bankowy urzędu konsularnego, przedstawicielstwa dyplomatycznego Rzeczypospolitej Polskiej albo ministra właściwego do spraw zagranicznych kwotę przeznaczoną dla wnioskodawcy w wysokości stanowiącej równowartość udzielanej pomocy finansowej.
Dokładny termin zwrotu, tak jak wysokość pożyczki wskaże dyplomata, nie może jednak być on krótszy niż miesiąc i dłuższy niż trzy miesiące od dnia udzielenia pomocy finansowej.
Wyjątki
Jedynie wyjątkowo zainteresowany może być zwolniony z konieczności zwrotu pieniędzy. Dzieję się tak, gdy wystąpią zdarzenia mogące powodować zagrożenie dla życia lub bezpieczeństwa obywateli polskich przebywających w okręgu konsularnym, decyzję o przyznaniu pomocy podejmuje konsul.
Kiedy konsul może odmówić przyznania pomocy finansowej
Przyznanie lub odmowa przyznania pomocy leży w gestii dyplomaty. W następujących przypadkach uzasadnionym jest by nie zgadzać się na przekazanie pieniędzy:
• wnioskujący wydatkował poprzednio udzieloną pomoc finansową na cele inne niż powrót do Rzeczypospolitej Polskiej
• wnioskujący nie wywiązał się z zobowiązań zaciągniętych w związku z udzieloną mu wcześniej pomocą finansową
• wnioskujący ma możliwość uzyskania środków na pokrycie niezbędnych wydatków związanych z powrotem, w szczególności: otrzymanie kwoty w wysokości wystarczającej na pokrycie kosztów powrotu, opłacenie biletu powrotnego przez osobę trzecią, odroczenie przez przewoźnika płatności za bilet powrotny, skorzystanie z kart płatniczych lub innych form zapłaty bezgotówkowej, uzyskanie środków na pokrycie kosztów powrotu do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie przepisów ustawy o usługach turystycznych (Dz. U. z 2014 r. poz. 196, z zm.4)).
Odmowa udzielenia wsparcia musi przyjąć formę decyzji.