TEZA: Samo wydanie dyspozycji usunięcia pojazdu nie jest dla organu podstawą do wydania decyzji o obowiązku opłaty za jego usunięcie. Obowiązek taki powstaje dopiero wówczas, gdy wydanie, a następnie cofnięcie dyspozycji usunięcia pojazdu, spowodowało powstanie rzeczywistych kosztów.
Sygn. akt VII SA/Wa 1685/15, WYROK WOJEWÓDZKIEGO SĄDU ADMINISTRACYJNEGO W WARSZAWIE z 26 czerwca 2015 r.
STAN FAKTYCZNY
Właściciel samochodu odwołał się do samorządowego kolegium odwoławczego po tym, jak otrzymał od prezydenta miasta decyzję ustalającą koszty związane z usunięciem jego pojazdu z drogi na kwotę 478 zł. SKO po rozpatrzeniu odwołania utrzymało w mocy decyzję I instancji. Powołało się przy tym na art. 130a ustawy z 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1137 ze zm.), wskazując, że wydano dyspozycję usunięcia pojazdu wobec niezastosowania się do znaku B-36 z tabliczką T-24, tj. pozostawienia pojazdu w miejscu obowiązywania znaku wskazującego, iż pojazd zostanie usunięty na koszt właściciela. Kolegium wyjaśniło, że w trakcie usuwania auta zgłosił się kierujący, a zatem ustały przyczyny jego usunięcia i odstąpiono od czynności.
Powiat nie będzie musiał płacić OC za wraki

Zobacz również
Wydanie dyspozycji usunięcia auta spowodowało jednak koszty – 478 zł, wyliczone w oparciu o załącznik do uchwały rady miasta w sprawie ustalenia wysokości opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdu oraz wysokości kosztów powstałych w przypadku odstąpienia od usunięcia pojazdu. SKO dodało, że ze względu na konstrukcję przepisów już samo wydanie dyspozycji usunięcia pojazdu powoduje niejako automatycznie powstanie po stronie zobowiązanego obowiązku wniesienia tych opłat – niezależnie od tego, jakie koszty powstały faktycznie w związku z takim zdarzeniem. Mężczyzna nie zgodził się z rozstrzygnięciem i zaskarżył je do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, podnosząc, że koszty, którymi został obciążony, nie mogły powstać. Podkreślił, że w trakcie rozmowy telefonicznej funkcjonariusza służby miejskiej nastąpiło odwołanie dyspozycji. Zarzucił, że wydanie takiej decyzji spowodowało rażąco niesprawiedliwy i nieadekwatny do sytuacji koszt dla niego oraz nieuzasadniony przychód dla firmy holowniczej. Wniósł o uchylenie decyzji i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania. WSA przyznał mu rację i uchylił obie decyzje.
UZASADNIENIE
Sąd stwierdził, że warunkiem wydania decyzji w przedmiocie nałożenia na właściciela pojazdu zapłaty kosztów powstałych w wyniku wydania dyspozycji usunięcia pojazdu, od której następnie odstąpiono, jest ustalenie, iż koszty te rzeczywiście powstały. Z decyzji powinno jasno wynikać, jakie rzeczywiste koszty miały miejsce w związku z wydaniem dyspozycji usunięcia pojazdu, od której następnie odstąpiono. Należy również przyjąć, że przepisy nie pozwalają przy orzekaniu w przedmiocie nałożenia opłaty na jakąkolwiek uznaniowość, w tym na ustalenie wysokości kosztów związanych z wydaniem dyspozycji usunięcia pojazdu w zależności od stopnia zawinienia, rodzaju przewinienia bądź zależnie od tego, na jakim etapie usuwania właściciel powrócił do pojazdu. Nie pozwalają również na ustalenie tych kosztów w kwocie wynikającej z faktury firmy holującej.