Subskrybuj nas na Youtube
TEZA: Produkowana w Finlandii okowita z cydru może nosić nazwę „Verlados” tylko wówczas, gdy nie będzie choćby najmniejszego prawdopodobieństwa skojarzenia przez przeciętnego Europejczyka tej nazwy z nazwą francuskiego cydru „Calvados” chronionego oznaczeniem geograficznym. Fakt, że jest wytwarzana w ilości kilkuset litrów rocznie i sprzedawana głównie w fińskiej miejscowości Verla, jest bez znaczenia.
Spółka Viiniverla z Verli w Finlandii od kilkunastu lat zajmuje się produkcją i sprzedażą okowity z cydru o nazwie „Verlados”. Przed kilku laty do Komisji Europejskiej wpłynęła skarga producentów francuskiego calvadosa. Fińskie władze wyjaśniły wówczas KE, że napój o nazwie Verlados jest wyrobem lokalnym produkowanym we wsi Verla. W ich ocenie nie doszło do przywołania nazwy Calvadosa, gdyż w obydwu wyrazach jedynie ostatnia sylaba jest taka sama. Komisja nie podzieliła tej opinii. W związku z tym fiński Urząd Kontroli i Nadzoru w zakresie Opieki Społecznej i Zdrowia zakazał sprzedaży cydru. Producent, spółka Viiniverla, wystąpił do sądu gospodarczego o unieważnienie tej decyzji. Sąd zaś skierował do trybunału pytanie prejudycjalne.
Pytał, czy można zezwolić na używanie tej nazwy w sytuacji, gdy nazwa odnosi się do przedsiębiorstwa oraz gdy jest to wyrób lokalny wytwarzany w miejscowości Verla. Zwracał też uwagę, że w słowach „verlados” i „calvados” tylko jedna z sylab jest identyczna – „dos”. Zaznaczył też, że fiński konsument raczej nie odnosi wrażenia, że wyrób Verlados jest produkowany we Francji.
UZASADNIENIE
Trybunał przeanalizował przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych oraz uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 (Dz.Urz. UE z 2008 r. L 39, s. 16). Przypomniał, że oznaczeniem geograficznym jest oznaczenie wskazujące na pochodzenie napoju spirytusowego z terytorium kraju lub z regionu, w przypadku gdy daną jakość, renomę bądź inną właściwość zasadniczo przypisuje się temu pochodzeniu geograficznemu. Takim oznaczeniem jest chroniony Calvados.
Oznaczenia geograficzne są chronione także przed „przywołaniem”; nie mogą im towarzyszyć określenia: „podobny”, „typu”, „w stylu”, „wyprodukowany”, „o smaku” czy inne.
Przy ocenie, czy doszło do „przywołania”, należy zwrócić uwagę, czy w umyśle konsumenta, który zetknie się z nazwą produktu, powstanie wyobrażenie produktu chronionego. Należy brać pod uwagę przeciętnego konsumenta europejskiego, a nie jedynie konsumenta z kraju, w którym wyrób jest wytwarzany; gdyż oznaczenie geograficzne jest chronione na całym terytorium UE.
O przywołaniu można mówić w przypadku, gdy nazwy towarów podobnych wykazują pokrewieństwo fonetyczne i wizualne. Tak jest w przypadku, gdy nazwa wyrobu kończy się na dwie takie same sylaby jak nazwa chroniona i ma tę samą liczbę sylab. Należy też brać pod uwagę bliskość konceptualną między wyrazami w dwóch różnych językach, ponieważ może to wywołać wyobrażenie wyrobu, którego oznaczenie geograficzne jest chronione.
Trybunał zaznaczył, że nazwa „Verlados” jest używana w Finlandii dla wyrobów podobnych do chronionych oznaczeniem geograficznym „Calvados”, a obydwa wyroby wykazują cechy wspólne i są spożywane przy zbliżonych okazjach. Ponadto istnieje między nimi podobieństwo wizualne i fonetyczne.
Trybunał zaznaczył, że analiza, czy nazwa „Verlados” stanowi przywołanie chronionego oznaczenia geograficznego „Calvados”, należy do sądu fińskiego. Powinien on wziąć pod uwagę pokrewieństwo fonetyczne i wizualne tych nazw, żeby ustalić, czy w sytuacji gdy przeciętny konsument europejski właściwie poinformowany oraz dostatecznie uważny i rozsądny zetknie się z tą nazwą produktu, to w jego umyśle powstanie wyobrażenie wyrobu określanego oznaczeniem chronionym.
Gdyby nazwa taka została uznana za przywołanie oznaczenia geograficznego, to jej używanie nie może zostać dopuszczone, nawet w przypadku braku jakiegokolwiek prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd.
WYROK TRYBUNAŁU SPRAWIEDLIWOŚCI UNII EUROPEJSKIEJ z 21 stycznia 2016 r. Sprawa C-75/15 Verlados kontra Calvados