W piątkowy wieczór terroryści z Państwa Islamskiego zaatakowali niewinnych ludzi, rozpoczynających weekend na ulicach Paryża. Oglądając relacje większość z nas zadawała sobie pytania czy tej tragedii można było uniknąć oraz co gdyby wydarzyła się w Polsce.

Zdaniem ekspertów Polska nie jest bezpośrednim celem ataków, ponieważ nasz kraj nie bierze udziału w nalotach na cele należące do terrorystów. Nie ulega jednak wątpliwości, że członkowie ISIS nie kierują się racjonalnymi argumentami oraz lubią „zaskakiwać”.

Zgodnie z opisem opublikowanym na portalu www.antyterroryzm.gov.pl „Program przedstawia dotychczasowy poziom zagrożenia terrorystycznego, wskazując jednocześnie mechanizmy prowadzenia jego bieżącej oceny, a także elementy warunkujące skuteczność funkcjonowania systemu antyterrorystycznego RP w odniesieniu do poszczególnych faz zarządzania kryzysowego”. Rada Ministrów, która przedstawiła strategię w postaci uchwały, wskazała w niej niezbędne działania, które mają „służyć wzmocnieniu systemu antyterrorystycznego RP, a tym samym podniesieniu stanu przygotowania na wystąpienie ewentualnych zagrożeń o charakterze terrorystycznym”.

Stworzenie Programu było uzasadnione po pierwsze ze względu na wzmożoną ilość terrorystycznych, jak i fakt że w Polsce nie ma kompleksowego aktu prawnego, który regulowałby tą materię. Opracowanie dokumentu wyznaczającego podstawowe kierunki polityki antyterrorystycznej Rzeczypospolitej Polskiej uznano więc za celowe.

W polskim systemie prawnym kwestie z zagrożeniem terrorystycznym zostały ujęte w następujących aktach:
• Ustawie Kodeks karny
• Ustawie o zarządzeniu kryzysowym
• Ustawie o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu
• Ustawie o stanie wyjątkowym
• Ustawie o stanie wojennym oraz o kompetencjach Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej
• Ustawach kompetencyjnych poszczególnych służb i instytucji





Ponadto problematykę poruszają liczne dokumenty niższej rangi niż ustawowa np.
Krajowy Plan Zarządzania Kryzysowego oraz postanowienia międzynarodowe np. pochodzące z ONZ, UE, NATO czy OBWE.

Zgodnie z Programem w razie zagrożenia zobowiązanymi do działania są: Premier, Rada Ministrów, Szef MON, Międzyresortowy Zespół do Spraw Zagrożeń Terrorystycznych, Kolegium ds. Służb Specjalnych, szef MSW, Centrum Antyterrorystyczne ABW, Rządowe Centrum Bezpieczeństwa, ABW, Policja, Straż Pożarna, Straż graniczna i jednostki wojskowe.
W dokumencie wymieniono stopnie zagrożenia, procedury działania oraz kompetencje poszczególnych instytucji, pytanie tylko czy podejmowane przez Polskę działania są wystarczające.