Podstawowym celem postępowania restrukturyzacyjnego jest uchronienie dłużnika przed ogłoszeniem upadłości poprzez umożliwienie mu przeprowadzenia restrukturyzacji w drodze zawarcia układu z wierzycielami. Ów cel może zostać osiągnięty m.in. w ramach przyśpieszonego postępowania układowego, które umożliwia dłużnikowi zawarcie układu w uproszczonym trybie. Dłużnik nie ma jednak pełnej swobody przy wyborze rzeczonej procedury, gdyż możliwość jej zastosowania limituje suma wierzytelności spornych uprawniających do głosowania nad układem, która nie może przekraczać 15% sumy wierzytelności uprawniających do głosowania nad układem.

Pomijając kwestię uproszczenia procedury zawierania układu i szybkości procedowania, atrakcyjność przedmiotowego postępowania restrukturyzacyjnego tkwi przede wszystkim w ochronie jaką jego otwarcie zapewnia dłużnikowi.

Począwszy od dnia otwarcia przyspieszonego postępowania układowego do dnia jego zakończenia albo umorzenia niedopuszczalnym jest wypowiedzenie przez wynajmującego lub wydzierżawiającego odpowiednio umowy najmu lub dzierżawy lokalu lub nieruchomości, w których dłużnik prowadzi swoje przedsiębiorstwo. Może to nastąpić jedynie w przypadku uzyskania zezwolenia rady wierzycieli. Powyższe dotyczy odpowiednio również umów kredytu (w zakresie środków postawionych do dyspozycji dłużnika przed dniem otwarcia postępowania), leasingu, ubezpieczeń majątkowych, umów rachunku bankowego, umów poręczeń, umów obejmujących licencje udzielone dłużnikowi oraz gwarancji lub akredytyw wystawionych przed dniem otwarci postępowania. Podstawę wypowiedzenia wyżej wskazanych umów bez uzyskania zezwolenia rady wierzycieli może stanowić jedynie niewykonywanie przez dłużnika po dniu otwarcia postępowania zobowiązań nieobjętych układem lub inna okoliczność przewidziana w umowie, o ile zaistniały one już po dniu otwarcia postępowania.

Ponadto dzięki przyspieszonemu postępowaniu układowemu dłużnik uzyskuje natychmiastową ochronę przed postępowaniami egzekucyjnymi, które mogłyby uniemożliwić zawarcie jakiegokolwiek układu. Po dniu jego otwarcia niedopuszczalnym jest bowiem wszczęcie postępowania egzekucyjnego oraz wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu roszczenia lub zarządzenia zabezpieczenia roszczenia wynikającego z wierzytelności objętej z mocy prawa układem. Natomiast wszczęte wcześniej postępowania egzekucyjne ulegają zawieszeniu, a dokonane zajęcia rachunku bankowego mogą zostać uchylone przez sędziego-komisarza, o ile jest to konieczne dla dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa. Zakaz prowadzenia postępowania egzekucyjnego nie dotyczy jedynie wierzytelności zabezpieczonych na składnikach mienia dłużnika hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską. Niemniej i w tym przypadku sędzia-komisarz na wniosek dłużnika może zawiesić postępowanie egzekucyjne jeżeli zostało one skierowane do przedmiotu niezbędnego do prowadzenia przedsiębiorstwa. Przy czym łączny czas zawieszenia postępowania egzekucyjnego nie może przekroczyć trzech miesięcy.

Powyższych ograniczeń w zakresie prowadzenia egzekucji z majątku dłużnika nie stosuje się w sytuacji gdy egzekucja dotyczy świadczeń alimentacyjnych oraz rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci oraz z tytułu zamiany uprawnień objętych treścią prawa dożywocia na dożywotnią rentę. Należy również zaznaczyć, że otwarcie przyspieszonego postępowania układowego nie wyłącza możliwości wszczęcia przez wierzyciela postępowań sądowych, administracyjnych, sądowoadministracyjnych i przed sądami polubownymi w celu dochodzenia swoich.

Sprawdź: www.kancelariamh.pl