Kontrakty zawierane przez przedsiębiorców często dają możliwość jego wypowiedzenia w przypadku upadłości drugiej strony. Czy jednak te zapisy są zgodne z regulacjami prawa upadłościowego?
Postanowienia umożliwiające wypowiedzenie lub zmianę postanowień umowy w sytuacji gdyby ogłoszono upadłość kontrahenta mają zabezpieczyć interesy przedsiębiorcy. Czasami spotyka się postanowienia wprowadzające automatyczne rozwiązanie umowy w takim przypadku. Jednak zgodnie z ustawą – Prawo upadłościowe i naprawcze, takie klauzule są nieskuteczne. Nieważne są bowiem postanowienia umów zastrzegające na wypadek ogłoszenia upadłości zmianę lub rozwiązanie stosunku prawnego, którego stroną jest upadły. Tym samym wykorzystanie tego typu zapisów będzie niemożliwe.
Czy jednak istnieją sposoby na rozwiązanie lub zmianę warunków umowy w sytuacji niewypłacalności kontrahenta? Otóż tak. Uznaje się, że skuteczne są postanowienia umożliwiające rozwiązanie umowy na wypadek stanu zagrożenia niewypłacalnością lub faktycznej niewypłacalności kontrahenta. Niestety, stan niewypłacalności może nie być kryterium obiektywnym. Zależy bowiem od oceny kondycji finansowej kontrahenta i może wywołać spór, czy rzeczywiście doszło do spełnienia tej przesłanki. Wątpliwości budzi możliwość rozwiązania lub zmiany umowy na wypadek złożenia wniosku o upadłość, ponieważ taki wniosek rozpoczyna postępowanie prowadzące do ogłoszenia upadłości. Stosując te klauzule, należy pamiętać, że ich skuteczność może być podważana przez syndyka w ramach postępowania upadłościowego, co będzie prowadziło do sporu sądowego. Warto też zdawać sobie sprawę, że ogłoszenie upadłości kontrahenta co do zasady nie pozbawia prawa do wypowiedzenia umowy. Możliwość taka istnieje, jeżeli umowa nie jest wykonywana zgodnie z jej postanowieniami.