Badał on sprawę mieszkańca, który wniósł skargę na bezczynność prezydenta miasta P. w przedmiocie uchwalenia zmian w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy P.
W treści skargi właściciel wnosił o wykupienie należącej do niego nieruchomości, oznaczonej w planie miejscowym jako obszar przestrzeni publicznej, bądź zmianę jej przeznaczenia na budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne. Włodarz miasta, odpowiadając na skargę, wniósł o jej odrzucenie, twierdząc, że jest niedopuszczalna.
Do jego wniosku przychylił się skład orzekający, któremu przewodniczył sędzia Sławomir Wojciechowski. Sąd administracyjny uznał, że wprawdzie ustawa o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) daje uprawnienia do wnoszenia skarg na bezczynność organów gminy, to jednak są one uzależnione od kategorii spraw.
Zgodnie bowiem z art. 101a ustawy w przypadku gdy organ gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne narusza prawa osób trzecich, każdy, kogo interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone może – po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia – złożyć skargę na bezczynność.
Tym samym skarga właściciela działki mogłaby zostać rozpatrzona jedynie w takiej sytuacji, gdyby przepis prawa nakazywał prezydentowi dokonanie zmian w planie. Wykonanie planów miejscowych bądź ich zmiana są obligatoryjne zaś jedynie, gdy wymagają tego przepisy odrębne (gdy np. należy umieścić informację o lokalizacji lotniska).
Co nas czeka nowego w prawie budowlanym?
Co nas czeka nowego w prawie budowlanym?

Zobacz również
Tym samym zdaniem sędziego Wojciechowskiego skoro uchwalenie planu miejscowego dla terenu będącego własnością skarżącego nie było obowiązkowe, to nie mógł mieć zastosowania przepis o bezczynności organu. Ponadto sędzia podkreślił, że zgodnie z art. 149 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. nr 153, poz. 1270) sąd, uwzględniając skargę na bezczynność, zobowiązuje organ m.in. do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności wynikających z przepisów prawa.
– W okolicznościach niniejszej sprawy w ocenie sądu nie ma możliwości zobowiązania prezydenta miasta do podjęcia czynności (uchwał) zmierzających do urzeczywistnienia postulowanych przez skarżącego zmian planu, skoro zmiana taka nie jest obowiązkowa – dodał sędzia.

ORZECZNICTWO
Postanowienie WSA w Łodzi z 11 lipca 2012 r., sygn. akt II SAB/Łd 75/12.