Czytelnik uważa, że skoro podczas rozprawy będą roztrząsane szczegóły z jego życia rodzinnego, to powinna się ona odbyć przy drzwiach zamkniętych. Gdzie składa wniosek w tej sprawie?
Z wnioskiem o odbycie posiedzenia przy drzwiach zamkniętych może wystąpić strona. Składa go do sądu, który rozpoznaje sprawę. Powinna w nim podać istotne przyczyny, które uzasadniają taki sposób rozpoznawania sprawy, np. roztrząsanie szczegółów z jej życia rodzinnego. Sąd uwzględni wniosek, gdy uzna, że podane w nim przyczyny są uzasadnione, albo gdy sprawa dotyczy szczegółów z życia rodzinnego strony oraz innych osób. Na przykład w sprawach małżeńskich wszystkie posiedzenia odbywają się przy drzwiach zamkniętych. Wyjątek ma miejsce wówczas, gdy obie strony żądają publicznego rozpoznania sprawy, a sąd uzna, że jawność nie zagraża moralności.
Sąd może również z urzędu zarządzić odbycie całego posiedzenia lub jego części przy drzwiach zamkniętych, gdy uzna, że publiczne rozpoznanie sprawy zagraża porządkowi publicznemu lub moralności, albo gdy mogą zostać ujawnione okoliczności objęte tajemnicą państwową lub służbową.
Ograniczenie jawności stanowi wyjątek, ponieważ zazwyczaj na salę sądową poza stronami i osobami wezwanymi mają prawo wejść także i inne osoby, pod warunkiem że są pełnoletnie. Podczas posiedzenia przy drzwiach zamkniętych na sali mają prawo przebywać strony, interwenienci uboczni, ich przedstawiciele ustawowi i pełnomocnicy, prokurator oraz tzw. osoby zaufania, po dwie wskazane przez każdą ze stron.
Podstawa prawna
Art. 153, 154 i 326 par. 3 ustawy z 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. nr 43, poz. 296 z późn. zm.).