Na podstawie ar. 98 k.s.h. można wyróżnić dwie grupy przyczyn rozwiązania spółki partnerskiej.
Pierwszą stanowią przyczyny przewidziane w umowie spółki, drugą przyczyny ustawowe. W grę może wchodzić jednomyślna uchwała wszystkich partnerów, ogłoszenie upadłości spółki, utrata przez wszystkich partnerów prawa do wykonywania wolnego zawodu i prawomocne orzeczenie sądu. W przypadku gdy w spółce pozostaje jeden partner lub gdy tylko jeden partner posiada uprawnienia do wykonywania wolnego zawodu związanego z przedmiotem działalności spółki, spółka ulega rozwiązaniu najpóźniej z upływem roku od dnia zaistnienia takiej sytuacji. Przepisy o spółce partnerskiej odsyłają do przepisów regulujących spółkę jawną w przypadku śmierci partnera, ogłoszenia jego upadłości bądź wypowiedzenia przez niego lub jego wierzyciela umowy spółki. Działalność spółki uważa się za przedłużoną na czas nieoznaczony, w przypadku gdy pomimo istnienia przyczyn rozwiązania przewidzianych w umowie prowadzi ona swoją działalność za zgodą wspólników. Gdy spółka została zawiązana na czas oznaczony, każdy partner może wypowiedzieć umowę spółki na 6 miesięcy przed końcem roku obrotowego. Pomimo śmierci lub ogłoszenia upadłości partnera czy wypowiedzenia umowy spółki przez partnera lub jego wierzyciela spółka trwa nadal między pozostałymi partnerami, jeżeli umowa tak stanowi lub pozostali partnerzy tak postanowią. Uzgodnienie takie powinno nastąpić niezwłocznie, a w przypadku wypowiedzenia – przed upływem terminu wypowiedzenia. W przeciwnym razie spadkobierca, syndyk lub wspólnik, który wypowiedział umowę spółki, a także jego wierzyciel, mogą domagać się likwidacji.