Osoba, która wykupiła drogie wczasy, a zakwaterowano ją w obskurnym pokoju, ma prawo domagać się nie tylko zwrotu pieniędzy zapłaconych za taki wyjazd, ale również może dochodzić zadośćuczynienia za zmarnowany urlop.
Coraz więcej klientów niezadowolonych z wykupionego urlopu lub wycieczki chce dochodzić od organizatorów turystyki (najczęściej biur podróży) nie tylko odszkodowania w postaci zwrotu ceny imprezy oraz poniesionych dodatkowych kosztów, ale i zadośćuczynienia za zmarnowany urlop.

Jakie szanse

Czy jednak są praktyczne szanse na uzyskanie pieniędzy za szkody moralne powstałe wskutek nieudanych wakacji?
Z taką szkodą będziemy mieli do czynienia w przypadku zmarnowanego urlopu np. wskutek zakwaterowania w pokoju o znacznie niższym standardzie w porównaniu z ofertą czy też odwołania wycieczek stanowiących program wypoczynku.
Eksperci z Kancelarii Prawnej Chałas i Wspólnicy zwracają uwagę, że jeszcze do niedawna w polskim orzecznictwie w przypadku odpowiedzialności kontraktowej, czyli dotyczącej niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, wykluczano możliwość dochodzenia odszkodowania z tytułu poniesionych szkód niemajątkowych, czyli np. za zmarnowany urlop.

Orzeczenie ETS

Sytuacja zmieniła się jednak po orzeczeniu Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z 12 marca 2002 r. w sprawie S. Leitner v. TUI Deutschland GmbH & Co. KG, sygn. C 168/00.
Europejski Trybunał Sprawiedliwości uznał wtedy, że art. 5 Dyrektywy Rady z 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek (90/314/EWG) należy interpretować jako przyznający, co do zasady, konsumentom prawo do zadośćuczynienia za szkodę niematerialną wynikającą z niewykonania lub nienależytego wykonania usług stanowiących zorganizowane wakacje – podkreślają eksperci z Kancelarii Prawnej Chałas i Wspólnicy.

Zgodnie z dyrektywą

Istotne jest to, że nasza ustawa o usługach turystycznych implementuje tę dyrektywę.
W konsekwencji ustawę trzeba interpretować w sposób zgodny z dyrektywą, czyli zapewniający możliwość uzyskania przez klienta zadośćuczynienia za utracony urlop.
ikona lupy />

Bartłomiej Sobieraj, radca prawny, Kancelaria Prawna Chałas i Wspólnicy

OPINIA
Wprawdzie toczą się jeszcze spory dotyczące konkretnej podstawy prawnej dochodzenia roszczenia za szkodę niematerialną wynikającą z niewykonania lub nienależytego wykonania usług turystycznych, jednak na skutek orzeczenia w sprawie S. Leitner v. TUI Deutschland GmbH & Co. KG, nasze sądy zaczęły przyznawać zadośćuczynienia z tytułu utraconego urlopu. Ta linia orzecznicza nie jest jednak jednolita, bowiem niektóre sądy nadal stoją na stanowisku, że obowiązujące przepisy nie pozwalają na przyznanie zadośćuczynienia za utracony urlop (tak wskazał chociażby Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z 9 września 2009 r., VI Aca 201/09). Niemniej, mając na względzie wspomniane orzeczenie ETS i nakaz wykładni przepisów krajowych zgodnie z prawem europejskim, wydaje się, że w obecnym stanie prawnym klientom biur podróży przysługuje prawo do zadośćuczynienia z tytułu zmarnowanego urlopu.